ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

          ลดการใช้สารเคมีที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม สนับสนุนการทำเกษตรอินทรีย์และช่วยลดรายจ่ายด้านต้นทุนการผลิต

วัตถุประสงค์ ->

1. ได้ผลพลอยได้จากการเผาถ่าน นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์

 2. ใช้พลังงานทดแทนจากถ่านแทนก๊าซหุงต้ม

 3. ลดต้นทุนในการปลูกพืชผักและปลอดภัยจากสารเคมี
 

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

น้ำส้มควันไม้  และ น้ำ

อุปกรณ์ ->

1. เตาเผาถ่านถังน้ำมัน ๒๐๐ ลิตร

2. ท่อขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 4 นิ้ว ยาว 1 เมตร หรือตามความเหมาะสมสามารถทนความร้อนได้เพื่อใช้    

 ทำปล่องควัน

3. ไม้ฟืนที่จะนำมาเผา ควรเป็นไม้ที่ไม่ใหญ่มาก ตัดทิ้งไว้ประมาณ 2 อาทิตย์ หรือมากกว่า เนื่องจากไม้ที่ตัดสดใหม่จะใช้เวลานานในการเผาและมีน้ำมาก เลื่อยเป็นท่อนให้เหมาะสมกับเตา

5. ถังพลาสติกหรือภาชนะอื่นสำหรับเก็บเอาน้ำส้มควันไม้

กระบวนการ/ขั้นตอน->

1. นำไม้ที่ต้องการเผาถ่าน มาจัดแยกตามขนาด เล็ก กลาง ใหญ่

 2. เรียงไม้ที่มีขนาดเล็กไว้ด้านล่างของเตาขนาดใหญ่ไว้ด้านบน

 3. จุดไฟเตา บริเวณที่อยู่หน้าเตา ใส่เชื้อเพลิงให้ความร้อนกระจายเข้าสู่เตาเพื่อไล่อากาศเย็นและความชื้นที่อยู่ในเตาและในเนื้อไม้ ควันที่ออกมาจากปล่องควันจะเป็นสีขาวมีกลิ่นเหม็น เมื่อเผาไปอีกระยะหนึ่ง ควันสีขาวจะเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเทา จึงเริ่มเก็บน้ำส้มควันไม้ จากนั้นควันก็เปลี่ยนจากควันสีเทาเป็นสีน้ำเงิน จึงหยุดเก็บน้ำส้มควันไม้ อุณหภูมิบริเวณปากปล่องควัน และเปิดหน้าเตาประมาณ 1 ใน 3 ของหน้าเตาทิ้งไว้ประมาณ 30 นาที เมื่อควันสีน้ำเงิน เป็นสีฟ้าแสดงว่าไม้เริ่มเป็นถ่านใกล้หมด จากนั้นควันสีฟ้าอ่อนลงและจะกลายเป็นควันใสแทน เมื่อมีควันใสเริ่มทำการปิดหน้าเตา โดยใช้ดินเหนียวปิดรอยรั่วและรอยต่อ จากนั้นทำการปิดปล่องควันให้สนิทและอุดรูรั่วทั้งหมด ไม่ให้อากาศภายนอกผ่านเข้าไปได้ทิ้งไว้ประมาณ 1 คืน เพื่อให้ถ่านดับสนิท แล้วจึงเปิดเตาเพื่อนำถ่านไปใช้ประโยชน์

4. นำน้ำส้มควันไม้ที่ได้ทิ้งไว้ในภาชนะพลาสติกประมาณ 3 เดือนในที่ร่ม ไม่สั่นสะเทือนเพื่อให้น้ำส้มควันไม้ที่ได้ตกตะกอนและแยกตัวเป็น 3 ชั้น คือ น้ำมันเบา (ลอยอยู่ผิวน้ำ) น้ำส้มไม้ และน้ำมันทาร์ (ตกตะกอนอยู่ด้านล่าง) แยกน้ำส้มควันไม้มาใช้ประโยชน์

ข้อพึงระวัง ->

1. เตาเผาขนาด ๒๐๐ ลิตร ไม่เหมาะกับการใช้กับไม้ฟืนที่มีขนาดใหญ่

2. เนื่องจากน้ำส้มควันไม้มีความเป็นกรดสูง ดังนั้นก่อนที่จะนำไปใช้ควรจะนำมาเจือจางให้เกิดสภาวะที่เหมาะสม