ที่อยู่ 9
หมู 3 ตำบล : ปกาสัย อำเภอ : เหนือคลอง จังหวัด: กระบี่
โทรศัพท์ : -
การศึกษา : ประถมศึกษาปีที่ 4
ประวัติ :
กลองยาว เป็นยอีกภูมิปัญญาหนึ่งของชนชาติไทย และชุมชนเมืองปกาสัย มีการจัดกิจกรรมงานตามประเพณีที่หลากหลายงานซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นงานด้านศิลปะ เช่น รองแง็ง กลองยาว และในงานประเพณีซึ่งเป็นการอนุรักษ์วัฒนธรรมไว้ที่สนสุกสนาน งานแต่งงาน การแห่บวชนาค และประเพณีอื่น ๆ ล้วนแล้วแต่มีคณะกลองยาว ข้าพเจ้าฯ จึงเห็นว่าควรจะอนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณีสืบต่อให้ลูกหลานได้เห็น ซึ่งฝึกฝนด้วยตนเองมาตลอด จนมีลูกศิษย์มาสมัคร จึงตั้งเป็นกลุ่มขึ้นมา อีกทั้งหมู่บ้านใกล้เคียงก็มีความจำเป็นในการแสดงกลองยาวก็จะไปแสดงให้ บางครั้งก็มีค่าใช้จ่ายในการแสดง บางครั้งก็แสดงด้วยการขอความร่วมมือ ซึั่งถือว่าเป็นการร่วมสนุกและฝึกฝนไปในตัว ชาวบ้าน ในสมัยนั้นได้เห็นการละลเ่นกลองยาวดังกล่าว จึงได้จดจำแบบอย่างมาเล่นบ้าง นอกเหนือจากที่ว่างจากการทำสวนยางพารา และสวนปาล์มแล้ว ก็จะนัดสมาชิกฝึกขับร้องกันในช่วงตอนเย็น ๆ ระยะเวลาประมาณ 25 ปี
1. ต้องมีความตั้งใจและเอาใจใส่เป็นการเบื้องต้น เนื่องจากต้องใช้ความอดทน และทักษะลูกเล่นต่าง ๆ ในการแสดงเพื่อให้คนที่ดูเกิดความสนุกครึกครื้น
2. สมาชิกทุกคนต้องมีจิตอาสา เนื่องจากบางครั้งไม่มีค่าตอบแทน อุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดงทางหมู่บ้านเป็นผู้จัดหาให้
กลองยาว เป็นยอีกภูมิปัญญาหนึ่งของชนชาติไทย และชุมชนเมืองปกาสัย มีการจัดกิจกรรมงานตามประเพณีที่หลากหลายงานซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นงานด้านศิลปะ เช่น รองแง็ง กลองยาว และในงานประเพณีซึ่งเป็นการอนุรักษ์วัฒนธรรมไว้ที่สนสุกสนาน งานแต่งงาน การแห่บวชนาค และประเพณีอื่น ๆ ล้วนแล้วแต่มีคณะกลองยาว ข้าพเจ้าฯ จึงเห็นว่าควรจะอนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณีสืบต่อให้ลูกหลานได้เห็น ซึ่งฝึกฝนด้วยตนเองมาตลอด จนมีลูกศิษย์มาสมัคร จึงตั้งเป็นกลุ่มขึ้นมา อีกทั้งหมู่บ้านใกล้เคียงก็มีความจำเป็นในการแสดงกลองยาวก็จะไปแสดงให้ บางครั้งก็มีค่าใช้จ่ายในการแสดง บางครั้งก็แสดงด้วยการขอความร่วมมือ ซึั่งถือว่าเป็นการร่วมสนุกและฝึกฝนไปในตัว ชาวบ้าน ในสมัยนั้นได้เห็นการละลเ่นกลองยาวดังกล่าว จึงได้จดจำแบบอย่างมาเล่นบ้าง นอกเหนือจากที่ว่างจากการทำสวนยางพารา และสวนปาล์มแล้ว ก็จะนัดสมาชิกฝึกขับร้องกันในช่วงตอนเย็น ๆ ระยะเวลาประมาณ 25 ปี
ขั้นตอนการแสดง
สำหรับบทร้องของวงกลองยาวพื้นเมืองที่ใช้ในการแสดง มีดังนี้
1. เมื่อผู้รำที่แต่งกานด้วยเสื้อผ้าสีสดใส ออกมาร่ายรำจะใช้เพลงพม่าเขว มีเนื้อร้อง ดังนี้
เขว เขว เขว เสแสร้งแต่งเป็นพม่า
ถือกลองเดินย่องออกมา เอาว่าทมุ่งยา บ่าเล ๆ (เล เล้ เล เล เหล่)
หมุน หมุน หมุน หมุนตัวก้มหัวนิดเหน่อย
เสียงเพลบง
ดังนอยหน่อยนอย เอาว่าทุงยา บ่าเล ๆ (เล เล่ เล เล เล เหล่)
เสียง เสียง เสียง เสียงกลองเถิดเทิงเทิ้งบ้้อง
ร้องรำตามหังหวะกลอง เอาว่าทุ่งยา บ่าเล ๆ ()เล เล้ เล เล เล เหล่)
ฉิ่ง ฉาบ โหม่ง กลอง ประกอบทำนองเป็นเสียงกลองยาว (ซ้ำ)
เสียงกลองเถิดเทิงดัง เท้ิง บ้อง (ซ้ำ) มาเป็นทำนองกลองยาว
2. ผู้เล่นที่เป็นกลองยืน (ผู้ชาย) จะแต่งกายด้วยเสื้อคอกลม แขนกว้างถึงศอก สวมกางเกงสามส่วนชายกางเกงขากระบอก โพกศีรษะและคาดเอวตามรูปแบบการแต่งกายของพื้นบ้าน บางคนก็ใช้ผ้าโพกศีรษะและผ้าคาดเอวที่มีสีต่างกัน สีที่ใช้จะเป็นสีสด ๆ ที่สะดุดตา ผู้แสดงที่ถือเครื่องประกอบจังหวะ ได้แก่ ฉิ่ง ฉาบ กรับ และโหม่ง จะแต่งกายอย่างอย่างเดียวกันกับผู้ตีกลอง แต่อาจจะใส่คนละสีหรือสีเดียวกันก็ได้ซึ่งประกอบไปด้วยเครื่องดนตรี ดังนี้
1. กลองยาว (กลองยืน) 10 ใบ
2. โหม่ง 1 ใบ
3. ฉิ่ง 1 คู่
4. ฉาบเล็ก 1 คู่
5. ฉาบใหญ่ 1 คู่
6. กรับไม้ 1 คู่
1. ต้องมีความตั้งใจและเอาใจใส่เป็นการเบื้องต้น เนื่องจากต้องใช้ความอดทน และทักษะลูกเล่นต่าง ๆ ในการแสดงเพื่อให้คนที่ดูเกิดความสนุกครึกครื้น
2. สมาชิกทุกคนต้องมีจิตอาสา เนื่องจากบางครั้งไม่มีค่าตอบแทน อุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดงทางหมู่บ้านเป็นผู้จัดหาให้
-
1. รางวัล เข้าร่วมขบวนแ่หารเทิดกระเพียรติกองทุนแม่ของแผ่นดิน จังหวัดกระบี่
2. ร่วมต้อนรับคณะผู้ติดตามการประกวดหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบบ้านทุ่งประสาน หมู่ที่ 2 ตำบล ปกาสัย ปี 2557
โครงการ ฝึกสอนผู้ที่มีความสนใจและมีความตั้งใจ ในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียง