การผลิตไม้กวาดดอกหญ้า
โดย : นางสุดชาดา ศรีหาพล วันที่ : 2017-03-16-14:52:21ที่อยู่ : 41 หมู่ 4 ตำบล.หนองผือ
ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->
“ไม้กวาดดอกหญ้า” มีมาตั้งแต่ก่อนกรุงศรีอยุธยา ประมาณ ๑,๐๐๐ ปีมาแล้ว สมัยก่อนตั้งแต่ยังไม่มีไม้กวาดดอกหญ้า เขาใช้ฟางข้าว ทางมะพร้าว นำมามัดรวมกันเป็นกำพอเหมาะมือ ใช้ปัดกวาดทำความสะอาดบ้านเรือนและใช้เศษผ้าเช็ดถูร่วมกัน ต่อมามีผู้สังเกตเห็นว่ามีดอกหญ้าชนิดหนึ่งมีก้านดอกเหนียว ไม่หักง่าย ซึ่งส่วนมากจะมีอยู่ที่ป่าบนภูเขา ท่านจึงนำมามัดรวมกันเป็นกำพอเหมาะมือแล้วปัดกวาดบ้านเรือนเรื่อยมา ดอกหญ้าเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “ดอกแขม”ต่อมาได้มีการพัฒนารูปแบบการถักออกเป็นหลายรูปแบบที่เห็นใช้กันอยู่มี ๔ ชนิด คือ ไม้กวาดหางไก่ ไม้กวาดหางช้าง ไม้กวาดหางปลา และไม้กวาดนครนายก แต่ละชนิดจะมีการถักแตกต่างกันออกไป
วัตถุประสงค์ ->
วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->
อุปกรณ์ ->
กระบวนการ/ขั้นตอน->
๑. นำดอกหญ้าแห้งที่เตรียมไว้แบ่งออกเป็นลูก (กองเล็กๆ) เพื่อใช้ถักไม้กวาดในส่วนหัว ซึ่งส่วนหัวของไม้กวาดจะมี ๒ ส่วนคือ ส่วนอกและส่วนปีก ส่วนอกคือตรงกลางที่นูนขึ้น ส่วนปีกคือด้านข้างที่แผ่ออกไป ในการถักแขมนั้นจำนวนลูกของดอกหญ้าที่ใช้จะขึ้นอยู่กับขนาดของไม้กวาด แต่ส่วนมากถ้าเป็นส่วนปีกจะใช้ทั้งหมด ๑๖ ลูก และส่วนอกจะใช้ทั้งหมด ๖ ลูก
๒. นำไม้ไผ่ที่มีความยาวประมาณ ๗๐-๘๐ ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑.๕ ซม. มาเฉาะ
ที่ปลายเพื่อให้ไม้ไผ่มีความแหลมไว้สำหรับเสียบเข้ากับตัวหัวไม้กวาดที่ถักเสร็จแล้ว และเจาะรูที่ส่วนปลายของไม้ไผ่เพื่อใช้ยึดส่วนหัวและส่วนด้ามให้มีความมั่นคง
๓. นำส่วนหัวที่ถักเสร็จแล้วมาตัดในแนวเฉียงเพื่อเสียบใส่กับด้ามไม้กวาด
๔. นำส่วนหัวและส่วนด้ามมาประกอบและใช้เชือกไนล่อนหรือหวายในการยึดเพื่อให้มั่นคงและแข็งแรง
ข้อพึงระวัง ->
๑. ไม้ไผ่ที่นำมาทำด้ามไม้กวาดต้องใช้ไม้ที่แก่อายุไม้ ๑ ปีขึ้นไป
๒. ด้ามต้องตรงและลมไฟเพื่อให้แห้งสนิทป้องกันมอดเจาะ และควรทาด้วยสีทาไม้ เพื่อความสวยงามและคงทน
๓. ต้องเลือกดอกแขมที่ไม่แก่เพราะจะทำให้ดอกร่วง