ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

     จากแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564) ได้กำหนดยุทธศาสตร์การสร้างความเป็นธรรมลดความเหลื่อมล้ำในสังคม และนโยบายของรัฐบาลที่ต้องการลดความเหลื่อมล้ำของสังคมและการสร้างโอกาสเข้าถึงบริการของรัฐที่มุ่งหวังแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับปากท้องของประชาชนในระดับล่างที่เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ

                ปัจจุบันนี้ปัญหาด้านเศรษฐกิจภาคการเกษตรของประชาชนในชุมชนมีความเสี่ยงเนื่องจาก ราคาผลผลิตตกต่ำ การไม่มีอาชีพเสริมหรืออาชีพสำรอง และการทำการเกษตรเชิงเดี่ยว และยังมีการรวมตัวกันเป็นกลุ่มอาชีพค่อนข้างน้อย ส่วนกลุ่มอาชีพที่มีอยู่ยังไม่ได้รับการส่งเสริม ขาดความรู้ด้านการรวมกลุ่ม ด้านช่องทางการจำหน่าย จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้กลุ่มไม่มีความยั่งยืน  

ดังนั้นการส่งเสริมอาชีพให้ประชาชนในชุมชน ต้องอาชีพที่ไม่เบียดเบียนตนเอง ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ไม่เบียดเบียนสิ่งแวดล้อม  เป็นอาชีพที่ทำให้ชุมชนมีรายได้เพิ่มขึ้น โดยการสร้างอาชีพจึงเป็นที่มาของ “สัมมาชีพชุมชน”

วัตถุประสงค์ ->

1.      ศึกษาแนวทางการส่งเสริมการสร้างสัมมาชีพชุมชนตามแนวทางที่กรมการพัฒนาชุมชนกำหนด

2.      คัดเลือกปราชญ์ชุมชน จากหมู่บ้านเป้าหมาย หมู่บ้านละ 1 คน  เข้ารับการฝึกอบรม ณ ศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนจังหวัดนครศรีธรรมราช

3.      ประสานปราชญ์ที่ป่านการอบรมเพื่อคัดเลือดทีมวิทยากรปราชญ์ชุมชน

4.      ประสานทีมวิทยากรปราชญ์ชุมชนคัดเลือกครัวเรือนเป้าหมายที่ต้องการฝึกอาชีพ หมู่บ้านละ 20 คน

5.      ให้คำแนะนำในการอบรมอาชีพ เพื่อวิเคราะห์อาชีพที่สามารถสร้างรายได้ให้แก่สมาชิกได้

6.      ติดตามแนะนำให้คำปรึกษาให้แก่ปราชญ์ชุมชน และครัวเรือนสัมมาชีพ

7.       ติดตาม ประเมินผลการดำเนินงาน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

1.      ความพร้อมของวิทยากรปราชญ์ชุมชน

2.      ความต้องการที่แท้จริงของสมาชิกครัวเรือนสัมมาชีพ

3.      ทีมสนับสนุนมีความพร้อมในหารให้การสนับสนุน

4.      อาชีพที่สอดคล้องกับบริบทของพื้นที่

อุปกรณ์ ->

1.      อาชีพที่ดำเนินการต้องเป็นอาชีพที่สามารถสร้างรายได้ให้แก่สมาชิกอย่างยั่งยืน

2.      งบประมาณน้อย

3.      สมาชิกขาดความรู้ด้านการจัดตั้งกลุ่ม

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->