ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 1๒ (พ.ศ.2560-2564) ได้กำหนด ยุทศาสตร์การสร้างความเลื่อมในสังคมเป็น 1 ใน 10 ยุทธศาสตร์การพัฒนาตามแผนฯ และรัฐบาลได้กำหนดนโยบายการบริหารราชการแผ่นดิน จำนวน 11 ด้าน ซึ่งมีนโยบายการลดความเหลื่อมล้ำของสังคมและการสร้างโอกาสเข้าถึงบริการของรัฐเป็นหนึ่งในนโยบายที่สำคัญ ที่มุ่งหวังแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับปากท้องของประชาชนในระดับล่างที่เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ โดยมีแผนงานที่สำคัญ คือแผนงานการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากและชุมชนเข้มแข็ง ซึ่งได้มอบให้กระทรวงมหาดไทยที่มีกรมการพัฒนาชุมชนเป็นหน่วยงานหลักบูรณาการไปสู่การปฏิบัติ

                   การประกอบอาชีพของประชาชนภาคเกษตรในชุมชนมีภาวะเสี่ยงของอาชีพภาคเกษตรกรรมที่เกิดขึ้นจากการประกอบอาชีพแบบดั่งเดิม เช่น ปลูกพืชเชิงเดี่ยวโดยพืช ราคาผลผลิตตกต่ำ   การไม่มีอาชีพหรือรายได้เสริม หลังฤดูการผลิตและยังมีการรวมตัวเป็นกลุ่มค่อนข้างน้อย ส่วนกลุ่มอาชีพที่มีอยู่ยังไม่ได้รับการส่งเสริม และพัฒนาอย่างเพียงพอ ส่งผลให้ประชาชนต้องย้ายไปประกอบอาชีพในเมืองและมีส่วนราชการที่มีสถานที่หรือศูนย์ฝึกอบรมซึ่งสามารถปรับเปลี่ยนเป็นศูนย์ฝึกอาชีพ/แหล่งเรียนรู้การประกอบอาชีพได้ แต่ไม่ใช้ประโยชน์เท่าที่ควร ประกอบกับมีปราชญ์ชุมชนด้านอาชีพที่เชี่ยวชาญและประสบผลความสำเร็จในการประกอบอาชีพต่างๆอยู่ในหมู่บ้าน/ชุมชน แต่มีส่วนน้อยที่สามารถถ่ายทอดให้คนอื่นไปทำตามให้สำเร็จได้ 

          ดังนั้น การส่งเสริมสัมมาชีพชุมชน ที่มุ่งเน้นที่การยกระดับเศรษฐกิจฐานราก นั่นคือ “รายได้” ที่ต้องทำให้ชุมชนมีรายได้เพิ่มขึ้น โดยการสร้างอาชีพเพื่อแก้ปัญหาของประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากภาวะวิกฤตทางการเงิน ให้เข้มแข็งและพึ่งตนเองได้ และเป็นอีกวิธีหนึ่งที่จะส่งเสริมให้ประชาชนได้เกิดกลุ่มอาชีพที่หลากหลาย มีการพึ่งพาอาศัยกันและกัน เกิดความสามัคคีขึ้นในหมู่คณะ จะเป็นทุนหมุนเวียนในชุมชน สอดคล้องกับนโยบายของรัฐบาลชุมชนเข้มแข็ง เศรษฐกิจฐานรากมั่นคง กรมการพัฒนาชุมชนได้ดำเนินโครงการ สัมมาชีพชุมชน ซึ่งการดำเนินงานดังกล่าวจะเกิดประโยชน์แก่ประชาชนอย่างทั่วถึง และ        เท่าเทียมกันอันจะส่งผลให้การแก้ไขปัญหาในระดับเศรษฐกิจฐานราก ส่งเสริมประชาชนพึ่งตนเองมีรายได้ ตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น

วัตถุประสงค์ ->

1. ศึกษาทำความเข้าใจรายละเอียดการดำเนินงานตามโครงการสร้างสัมมาชีพชุมชนตามแนวทางที่กรมการพัฒนาชุมชนกำหนด

2. ประชุมชี้แจงทำความเข้าใจกับทีมงานพัฒนาชุมชน/ภาคีเครือข่าย/หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

3. คัดเลือกปราชญ์ชุมชน จากหมู่บ้านเป้าหมาย หมู่บ้านละ 1 คน  เข้ารับการ

ฝึกอบรม ณ ศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนจังหวัดนครศรีธรรมราช

4. ประสานปราชญ์ชุมชน จากหมู่บ้านเป้าหมาย หมู่บ้านละ 1 คน  ที่ผ่านการฝึกอบรม ณ ศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนจังหวัดนครศรีธรรมราช เข้าร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการในระดับจังหวัด

5. ดำเนินการประชุมทีมสนับสนุนการขับเคลื่อนสัมมาชีพชุมชนระดับอำเภอจำนวน  50  คน จากกลุ่มเป้าหมายคือ

      5.1. คณะกรรมการพัฒนาสตรีอำเภอ จำนวน 12 คน

      5.2. คณะกรรมการศูนย์ประสานงานองค์การชุมชนระดับอำเภอ  จำนวน 14 คน

      5.3. คณะกรรมการชมรมอาสาพัฒนาชุมชนระดับอำเภอ จำนวน 12 คน

      5.4. คณะกรรมการเครือข่ายกลุ่มออมทรัพย์ฯ ระดับอำเภอ จำนวน 12 คน

6. ประสานหมู่บ้านเป้าหมาย คัดเลือกทีมวิทยากรปราชญ์ชุมชนเพิ่มหมู่บ้านละ 4 คน

7. ดำเนินการโครงการเตรียมความพร้อมทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้านเพื่อสร้างทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้านให้มีความพร้อม สามารถจัดการฝึกอบรมอาชีพ ให้กับประชาชนในหมู่บ้านได้อย่างมีประสิทธิภาพ

8. จัดทำแผนปฏิบัติการส่งเสริมการสร้างสัมมาชีพชุมชนในระดับหมู่บ้าน

9. ประสานการคัดเลือกครัวเรือนเป้าหมายที่ต้องการฝึกอาชีพ จำนวนหมู่บ้านละ 20 คน (ครัวเรือนละ 1 คน) เพื่อประกอบอาชีพนั้นให้เกิดรายได้                        

10. ดำเนินการตามโครงการส่งเสริมการสร้างสัมมาชีพชุมชนในระดับหมู่บ้าน

11. ประสานทีมงานสนับสนุนการขับเคลื่อนสัมมาชีพระดับอำเภอ ออกติดตามสนับสนุนตามแผนปฏิบัติการของหมู่บ้าน,ตำบล

12. มอบหมายเจ้าหน้าที่จัดเตรียมข้อมูลเพื่อการพัฒนาและข้อมูลที่เกี่ยวข้อง เพื่อสนับสนุนให้หมู่บ้าน/ตำบลได้ใช้ประโยชน์ข้อมูลที่เกี่ยวข้อง

13. ติดตามแนะนำให้คำปรึกษาให้แก่เจ้าหน้าที่ ปราชญ์ชุมชน และครัวเรือนสัมมาชีพ

14. แก้ไขปัญหาดำเนินงานตามโครงการฯโดยร่วมกับทีมสนับสนุนการขับเคลื่อนสัมมาชีพชุมชนระดับอำเภอ 

15. ติดตาม ประเมินผลการดำเนินงาน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

1.      ความร่วมมือและความพร้อมของวิทยากรปราชญ์ชุมชน

2.      ความพร้อมของครัวเรือนสัมมาชีพ

3.      ทีมสนับสนุนการขับเคลื่อนสัมมาชีพชุมชนระดับอำเภอ

4.      อาชีพที่สอดคล้องกับบริบทของพื้นที่

 

อุปกรณ์ ->

1.      อาชีพที่ดำเนินการ ต้องสอดคล้องกับบริบทของหมู่บ้าน

2.      ความต้องการที่แท้จริงของกลุ่มเป้าหมาย

3.      งบประมาณที่จัดสรร ครัวเรือนละ 800 บาท หมู่บ้านละ 16,000 บาท น้อยเกินไป

4.      การดำเนินการในระบบกลุ่มอาจมีความเสี่ยงสูง

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->