ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

ชาวบ้านโพนสว่างส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำนา ทำสวนยางพารา และสวนสับปะรด เพื่อจำหน่ายแก่โรงงานและพ่อค้าคนกลาง ซึ่งมีผลในเรื่องราคาสูงบ้าง ตกต่ำบ้าง แม่บ้านเกษตรกร จึงรวมตัวกันเพื่อหาแนวทางแก้ปัญหากับปลสับปะรดที่มีจำนวนมาก นำมาแปรรูปเป็นสับปะรดกวน และนำผักผลไม้ที่มีในชุมชน มาทำเป็นข้าวเกรียบ  เพ่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้มีความหลาหลาย โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น เป็นผลิตภัณฑ์ OTOP ระดับ 3 ดาว สามารถเพิ่มมูลค่าและสร้างรายได้ให้แก่ชุมชน ลดปัญหาการวางงาน ทำให้มีรายได้เสริมในครัวเรือน 

วัตถุประสงค์ ->

1. เพื่อให้คนในชุมชนเห็นคุณค่าของวัตถุดิบที่มีอยูาในชุมชน เป็นการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น

2. เพื่อเป็นการสร้างงาน สร้างรายได้  ลดรายจ่าย เพิ่มผลผลิตให้กับคนในชุมชน

3. เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ ตามแนวพระราชดำริ"เศรษฐกิจพอเพียง"

4. เพื่อใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์มีรายได้เสริม

5. เพื่อเป็นศูนย์เรียนรู้ในการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น

 

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

- สับปะรด ผัก ผลไม้ เช่น ใบเตย เผือก ฟักทอง ขนุน กล้วยหอม เป็นต้น

- แป้งมัน แป้งสาลี

- น้ำตาล เกลือไอโอดีน

- พริกไทย กระเทียม 

-น้ำสะอาด 

- น้ำมันพืช(สำหรับทอดก่อนรับประทาน)

อุปกรณ์ ->

มีด  เขียง กะละมัง หม้อ หม้อซึ้ง กะทะ ไม้พาย ตาชั่ง เตาถ่าน เตาแก๊ส เครื่องนวดแป้ง ถาด ตู้เย็น เครื่องหั่นข้าวเกรียบ ตะแกรงสหรับผึ่งแดด คตู้อบพลังานแสงอาทิตย์ เครื่องปั่น ยางรัด ถุงกันร้อน ถุงบรรจุ แผ่นรอง เครื่องซีส ถ่าน ฟืน สติ๊กเกอร์ชื่อผลิตภัณฑ์

กระบวนการ/ขั้นตอน->

1. นำแป้งมันและแป้งสาลีชั่งตามสัดส่วนผสมใส่กาละมัง คลุกเคล้าให้เข้ากันด้วยไม้พาย แล้วพักไว้ก่อน

2. นำสับปะรด และผัก ผลไม้ ปอกเปลือกแล้วล้างให้สะอาด  นำส่วนผสมใส่ในหม้อตามสัดส่วน นำไปตั้งไฟ ต้มด้วยไฟแรงให้เดือด ยกไปเทใส่แป้งที่ผสมไว้แล้วใช้ไม้พายคนให้เข้ากัน แล้วนวดต่อด้วยมือหรือเครื่องนวดแป้งประมาณ 10-15 นาที จนแป้งเนียนละเอียด

นำแป้งที่นวดแล้ว แบ่งชั่งก้อนละ 1 กก. คลึงแป้งให้เป็นแท่งยาว ใส่ถุงกันร้อนยัดยางให้แน่น เรียงใส่หม้อซึ้ง นำไปนึ่งประมาณ 1 ชม.สุกแล้วยกลงเรียงใส่ถาด ทิ้งไว้ 1 คืน นำไปใสา่ตู้เย็นประมาณ 2-3 วัน แล้วเอาอีก ฉีกถุง นำปป้งเรียงใส่เครื่องหั่น เสร็จแล้วยกใส่ตะแกรง ผึ่งแดดประมาณ 1-2 วัน เมื่อแห้ง บรรจุใส่ถุงเพื่อำหน่าย

ข้อพึงระวัง ->