ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

จากสภาวะปัจจุบันครัวเรือนเกษตรกรได้เปลี่ยนวิถีดำรงชีวิตจากเดิมทำมา  หากิน  ผลิตอาหารบริโภคเอง  ทำเพื่อพออยู่  พอกิน  พึ่งพาตนเองและมีการเกื้อกูลซึ่งกันและกัน  ไม่เดือนร้อนในการครองชีพ  แต่ปัจจุบันเกษตรกรต้องพึ่งพาปัจจัยการดำรงชีวิตจากภายนอกเป็นหลัก  มีรถบริการเครื่องอุปโภค  บริโภค  เข้าไปถึงหน้าบ้านทุกวัน  ทำให้เกษตรกรต้องจับจ่ายใช้สอยทุกวัน  โดยเฉพาะอาหารบริโภคประจำวันอย่างน้อยเฉลี่ยครัวเรือน  100 – 150  บาท  ทั้งๆ ที่เกษตรกรสามารถผลิตอาหารบริโภคในครัวเรือนได้เอง เช่น  ปลูกผัก  เลี้ยงปลา  เลี้ยงไก่  เป็นต้น  ซึ่งจะสามารถลดรายจ่ายในครัวเรือนได้ไม่น้อยกว่า  100 – 150  บาทต่อครัวเรือน

วัตถุประสงค์ ->

1.เพื่อต้องการสร้างรายได้ให้กับครัวเรือน

2.ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

1.      ผักเหลียง

2.      ปุ๋ย

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ผักเหลียง เป็นพืชที่เจริญเติบโตได้ดีในสภาพร่มเงา ดูแลง่าย เป็นพืชอายุยืน ให้ผลผลิตได้นานหลายปี มีระบบรากลึก ไม่มีผลกระทบต่อพืชหลัก ไม่มีปัญหาโรคและแมลง ส่วนที่ใช้ประกอบอาหารคือ ยอดและใบอ่อน ผักเหลียงมีรสชาติอร่อย มีคุณค่าทางอาหารสูง และเป็นอาหารจานเด็ดระดับภัตตาคาร มีผู้นิยมบริโภคเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่เฉพาะแต่ผู้บริโภคในภาคใต้เท่านั้น จึงเป็นพืชผักพื้นเมืองที่มีศักยภาพสูงเหมาะสมสำหรับนำมาปลูกเป็นพืชแซมใน สวนยางพารา ปลูกเป็นพืชผักพื้นเมืองที่สำคัญทางเศรษฐกิจได้ เป็นการลดรายจ่าย สามารถสร้างรายได้เพิ่มให้แก่เกษตรกรได้เป็นอย่างดี

ผักเหลียง ไม่มีปัญหาเรื่องศัตรูพืชที่จะมารบกวน ไม่จำเป็นต้องใช้สารเคมีป้องกันและกำจัดศัตรูพืช เป็นพืชที่ทดแทนพืชผักที่มีอยู่ในท้องตลาดได้ ทำให้ประชาชนผู้บริโภคมีทางเลือกในการบริโภคผักปลอดภัยจากสารพิษมากขึ้น การปลูกผักเหลียง นอกจากจะได้ประโยชน์เป็นพืชผักแล้วยังเป็นพืชคลุมดินที่คงทนถาวรกว่าพืชอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่เชิงเขา หรือลาดชัน รากของต้นผักเหลียงจะช่วยยึดหน้าดินไว้มิให้พังทลาย และถูกชะล้างไปโดยง่าย และยังช่วยรักษาความชุ่มชื้นให้กับดิน เนื่องจากผักเหลียงเป็นไม้ทรงพุ่มผลัดใบตลอดปี จึงทำให้ดินไม่แห้ง แข็ง

ข้อพึงระวัง ->