ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

เนื่องจากโคพื้นเมือง เลี้ยงง่าย หากินเก่ง ไม่เลือกอาหาร ปรับตัวให้เข้ากับสภาพอากาศได้ดี  ที่สำคัญให้ลูกดก  ส่วนใหญ่ปีละครั้ง ทนทานต่อโรค ใช้แรงงานได้ดี  ให้เนื้อแน่น เหมาะกับการประกอบอาหารแบบไทย ทำให้ได้ราคาสูง แต่มีข้อจำกัดเรื่องขนาดตัวที่เล็ก ไม่เหมาะที่จะนำมาเลี้ยงขุน เพราะเนื้อไม่มีไขมันแทรก ดังนั้นการเลี้ยงโคพื้นบ้านจึงเป็นทางเลือกหนึ่งของเกษตรกรไทยที่ยึดเป็นอาชีพเสริมสร้างรายได้ให้กับครอบครับ เพราะต้นทุนต่ำ เลี้ยงง่าย แต่จากสภาพของอากาศที่แห้งแล้งในช่วงฤดูแล้งโคพื้นบ้านจึงมีเพียงหญ้าแห้ง ประทังชีวิต ทำให้ขาดสารอาหาร น้ำหนักลด ส่งผลกระทบต่อราคาจำหน่าย ดังนั้นการให้โคกินอาหารเสริมเพื่อสร้างเนื้อและพลังงานจึงเป็นทางเลือกหนึ่งของเกษตรกร

วัตถุประสงค์ ->

การเลี้ยงโคพื้นบ้านจะต้องให้อาหารหยาบ หญ้าสดถือว่าเป็นอาหารที่ดีที่สุด แต่ในฤดูแล้งหญ้าสดหายาก และมีราคาแพง โคจะได้กินเพยงฟางข้าว ทำให้น้ำหนักลด ช่วงนี้จึงควรให้อาหารเสริมจำพวกกากมัน รำข้าว ใบกระถิ่นสด ใบหรือหัวมันสำปะหลัง กากถั่วลิสง รำข้าว และปลายข้าว

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

การเลี้ยงโคพื้นบ้านให้ได้ผลดีต้องคำนึงถึงสุขลักษณะ ควรดูแลทั้งเรื่องโภชนาการ สุขภาวะ ความสะอาดของคอกเลี้ยง ฉีดวัคซีนถ่ายพยาธิ จะช่วยลดเวลาการเลี้ยงให้น้อยลง และได้ปริมาณเนื้อที่มีคุณภาพ น้ำหนักดี

อุปกรณ์ ->

การใช้ใบสดของมันสำปะหลังเป็นส่วนผสมต้องใช้อย่างระมัดระวัง เนื่องจากใบสดของมันสำปะหลังมีสารไซยาไนด์ หากใช้ใบสดไปเป็นส่วนผสมทันที่จะเป็นอันตรายต่อโค ต้องนำใบสดไปผึ่งแดดให้โดนความร้อนก่อนเพื่อลดปริมาณสารนี้ลง

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->