ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564) ได้กำหนด       ยุทธศาสตร์การสร้างความเป็นธรรมลดความเหลื่อมล้ำในสังคมเป็น 1 ใน 10 ยุทธศาสตร์การ         พัฒนาตามแผนฯ และรัฐบาลได้กำหนดนโยบายการบริหารราชการแผ่นดิน จำนวน 11 ด้าน ซึ่งมี     นโยบายการลดความเหลื่อมล้ำของสังคมและการสร้างโอกาสเข้าถึงบริการของรัฐเป็นหนึ่งใน       นโยบายสำคัญ ที่มุ่งหวังแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับปากท้องของประชาชนในระดับล่างที่เป็นคนส่วนใหญ่         ของประเทศ โดยมีแผนงานที่สำคัญ คือ แผนงานการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากและชุมชนเข้มแข็ง ซึ่ง   ได้มอบให้กระทรวงมหาดไทยที่มีกรมการพัฒนาชุมชนเป็นหน่วยงานหลักบูรณาการไปสู่การปฏิบัติ

                   สถานการณ์ปัจจุบันการประกอบอาชีพของประชาชนภาคการเกษตรของบ้านสนามสามัคคี

          หมู่ที่ 6 ตำบลโสน อำเภอขุขันธ์  จังหวัดศรีสะเกษ มีภาวะความเสี่ยงของอาชีพภาคเกษตรกรรมที่ เกิดจากการประกอบอาชีพแบบดั้งเดิม และยังมีการรวมตัวกันเป็นกลุ่มอาชีพค่อนข้างน้อย  ส่วนกลุ่ม        อาชีพที่มีอยู่ยังไม่ได้รับการส่งเสริม และพัฒนาอย่างเพียงพอ ส่งผลให้ประชาชนต้องเคลื่อนย้ายไป        

         ประกอบอาชีพในเมือง ถึงแม้ว่าในหมู่บ้านมีปราชญ์ชุมชนด้านอาชีพที่เชี่ยวชาญและประสบผลสำเร็จ

         ในการประกอบอาชีพด้านต่าง ๆ  อยู่ในหมู่บ้าน/ชุมชน แต่มีส่วนน้อยที่สามารถถ่ายทอดให้คนอื่น 

         นำไปทำตามให้สำเร็จได้ ดังนั้น บทบาทหน้าที่ของพัฒนากรในพืนที่ จะสามารถเข้าไปส่งเสริม

         สนับสนุนให้กระบวนการ “ชาวบ้านสอนชาวบ้านในสิ่งที่เขาอยากทำ ฝึกปฏิบัติจริงให้สามารถนำไป

         เป็นอาชีพได้” นั้น ต้องคอยให้การสนับสนุนค้นหาเทคนิควิธีการที่จะทำให้วิทยากรสัมมาชีพชุมชน

         เป็นกลไกลหลักในการขับเคลื่อนสัมมาชีพชุมชนให้สามารถบรรลุตามวัตถุประสงค์ของการสร้าง

        สัมมาชีพชุมชนบนหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง

วัตถุประสงค์ ->

(1) สร้างความรู้ความเข้าใจ การพัฒนาทักษะ การถ่ายทอดองค์ความรู้ให้กับปราชญ์ชุมชน
          ในการเป็นวิทยากรสัมมาชีพชุมชน หมู่บ้านละ 1 คน (ครูใหญ่)
                   (2) วิทยากรสัมมาชีพชุมชน (ครูใหญ่) กลับมาสร้างทีม จากการคัดเลือกปราชญ์ชุมชนเพิ่ม

          อีกจำนวน 4 คน ต่อ หมู่บ้าน รวมเป็น 5 คน (ทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้าน) โดยทีม

          วิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้าน 1 คน ต่อ ครัวเรือนสัมมาชีพชุมชน 4 ครัวเรือน
                   (3) ทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้าน ร่วมกันวิเคราะห์ข้อมูล ความต้องการอาชีพ
          เปรียบเทียบอาชีพเดิมกับอาชีพใหม่หรือที่พัฒนาขึ้น ว่ามีโอกาสสร้างรายได้เพิ่มขึ้น ครัวเรือน

          เป้าหมายที่ต้องการฝึกอาชีพ จำนวน 20 ครัวเรือนๆ ละ 1 คน จากการคัดเลือกครัวเรือนที่มีรายได้

          ต่ำกว่าเกณฑ์ จปฐ. ปี 2559  เป็นอันดับแรก และตามแบบลงทะเบียนแบบสำรวจความต้องการ

          ฝึกอาชีพของคนในชุมชน ที่สมัครใจและตั้งใจฝึกอบรมอาชีพ เพื่อก่อให้เกิดรายได้เพิ่มขึ้น เมื่อผ่าน

          ฝึกอบรมอาชีพแล้ว (ครัวเรือนสัมมาชีพชุมชน)
                   (๔) ทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้าน ดำเนินการฝึกอบรมอาชีพ พัฒนาความรู้

          และเสริมสร้างทักษะการพัฒนาอาชีพตามความต้องการของครัวเรือนเป้าหมายที่ต้องการฝึกอาชีพ

          จำนวน 20 คน  ระยะเวลา 5 วัน

 

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

9. ปัจจัยแห่งความสำเร็จ

        9.1   การคัดเลือกผู้นำวิทยากรสัมมาชีพชุมชน และทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนที่เข้มแข็ง

               เป็นผู้ที่ได้รับเลือกและยอมรับจากเวทีประชาคมของหมู่บ้าน
9.2  การคัดเลือกครัวเรือนสัมมาชีพชุมชน ที่สมัครใจ มีความพร้อม และมีความตั้งใจจริง

               ในการฝึกอาชีพ
9.3  ผู้นำชุมชนให้ความสำคัญ เอาใจใส่ ในการขับเคลื่อนกิจกรรมตามโครงการสัมมาชีพ

                       ชุมชน
9.4  อาชีพที่ชุมชนเลือก เป็นอาชีพเกิดจากความต้องการของชุมชนเอง บนพื้นฐานของ

                ความรู้และสอดรับกับทุนที่มีในชุมชน

 

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->