ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔)  ได้กำหนดยุทธศาสตร์การสร้างความเป็นธรรมลดความเหลื่อมล้ำในสังคมเป็น ๑ ใน ๑๐ ยุทธศาสตร์การพัฒนาตามแผนฯ และรัฐบาลได้กำหนดนโยบายการบริหารราชการแผ่นดิน จำนวน ๑๑  ด้าน ซึ่งมีนโยบายการลดความเหลื่อมล้ำของสังคมและการสร้างโอกาสเข้าถึงบริการของรัฐเป็นหนึ่งนโยบายสำคัญ ที่มุ่งหวังแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับปากท้องของประชาชนในระดับล่างที่เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ โดยมีแผนงานที่สำคัญ คือ แผนงานการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากและชุมชนเข้มแข็ง ซึ่งได้มอบให้กระทรวงมหาดไทยที่มีกรมการพัฒนาชุมชนเป็นหน่วยงานหลักบูรณาการไปสู่การปฏิบัติ    

อำเภอเมืองศรีสะเกษ จากการจัดเก็บข้อมูล จปฐ.ปี ๒๕๕๙ พบว่ามีครัวเรือนที่มีรายได้ต่ำกว่า ๓๐,๐๐๐ บาท/คน/ปี จำนวน ๕๙  ครัวเรือน แยกเป็นครอบครัวที่ต้องสงเคราะห์จำนวน  ๔๔  ครัวเรือนและเป็นครัวเรือนที่สามารถพัฒนาได้ จำนวน ๑๕ ครัวเรือน ซึ่งจากวิเคราะห์ข้อมูลและสำรวจข้อมูลเพิ่มเติม(เคาะประตู) มีครัวเรือนที่สามารถพัฒนาได้ มีความต้องการจะประกอบอาชีพแต่ขาดงบประมาณ และวัสดุ/อุปกรณ์ ในการประกอบอาชีพ

ในปี ๒๕๖๐ นี้ มุ่งเน้นที่การยกระดับเศรษฐกิจฐานราก นั่นคือ “รายได้” ที่ต้องทำให้ชุมชนและครัวเรือนยากจนมีรายได้เพิ่มขึ้น โดยการสร้างอาชีพจึงเป็นที่มาของ “สัมมาชีพชุมชน” ซึ่งกำหนดแผนการสร้างสัมมาชีพชุมชนบนหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่มีเป้าหมาย คือ ประชาชนได้รับการพัฒนาอาชีพและมีรายได้เพิ่มขึ้น

อำเภอเมืองศรีสะเกษ โดยสำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอเมืองศรีสะเกษ ร่วมกับ ส่วนราชการ,องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น,ท้องที่,กลุ่ม องค์กรต่างๆ และประชาชน ได้จัดทำโครงการรวมพลังประชารัฐ เข้าวัดทำบุญสมทบทุนเกื้อกูลครัวเรือนยากไร้ ช่วงเทศกาลเข้าพรรษาปี พ.ศ.๒๕๕๙ ได้รับการบริจาคจากพี่น้องประชาชน เพื่อสมทบเป็นกองทุนในการจัดซื้อวัสดุ/อุปกรณ์ ส่งเสริมอาชีพแก่ครัวเรือนยากจน เป็นเงินจำนวนทั้งสิ้น ๒๗๐,๐๐๐  บาท และได้ประสานงบบูรณาการจากปกครองอำเภอเมืองศรีสะเกษ จำนวน ๑๐๐,๐๐๐  บาท,งบจากกรมการพัฒนาชุมชน ครัวเรือนละ ๒,๐๐๐ บาท และงบประมาณจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยดำเนินการส่งเสริมสัมมาชีพชุมชนครัวเรือนยากจนในครั้งนี้ ยึดหลักแนวทางพลังประชารัฐ ขจัดความยากจน คนอำเภอเมืองศรีสะเกษ ยึดการมีส่วนร่วมทุกภาพส่วน

วัตถุประสงค์ ->

๑.      ทะเบียนครัวเรือนยากจนเป้าหมาย

๒.      สำรวจข้อมูล ความต้องการของครัวเรือนยากจนเพิ่มเติม(เคาะประตู)

๓.      วิเคราะห์ สังเคราะห์ ความเป็นไปได้ของอาชีพที่ครัวเรือนยากจนต้องการ และตลาดมีความต้องการ

๔.      จัดกลุ่มอาชีพที่ครัวเรือนยากจนต้องการ เช่น ครัวเรือนเลี้ยงไก่พันธุ์ไข่  ครัวเรือนที่เลี้ยงปลาดุก และครัวเรือนปลูกพืชผักสวนครัว เป็นต้น

๕.      จัดอบรมให้คำแนะนำการประกอบอาชีพตามกลุ่มประเภทอาชีพ ประสานวิทยากรจาก หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ,จากทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชน จัดทำ MOU ข้อตกลงกับครัวเรือนยากจน ว่าจะน้อมนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปปรับใช้ในชีวิตประจำวัน และจะ ลด ละ เลิก อบายมุข พร้อมจะ ขยัน ประหยัด ซื่อสัตย์ และเก็บออม

๖.      มอบวัสดุ/อุปกรณ์ ประกอบอาชีพให้แก่ครัวเรือนยากจนเป้าหมาย ซึ่งได้รับงบประมาณสนับสนุนจาก งบบูรณาการจากปกครองอำเภอ จำนวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท ,จากกองทุนตามโครงการรวมพลังประชารัฐ เข้าวัดทำบุญสมทบทุนเกื้อกูลครัวเรือนยากไร้ และงบจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

๗.      มอบภารกิจให้ทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชน,ผู้นำ อช.และพัฒนากร. ออกติดตามให้คำแนะนำ และรายงานให้อำเภอทราบทุกเดือน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

๑.      ชี้แจง ทำความเข้าใจแก่ครัวเรือนยากจน ที่เข้าร่วมโครงการ และมีการทำ MOU

ข้อตกลงร่วมกัน

๒.      ข้อมูลถูกต้อง วิเคราะห์ข้อมูล ความเป็นไปได้ เหมาะสมกับครัวเรือนยากจน สภาพพื้นที่

และมีตลาดรองรับ

๓.      เป็นความต้องการของครัวเรือนยากจน และมีศักยภาพพร้อมที่จะประกอบอาชีพนั้นๆ

๔.      ผู้นำชุมชน ,ทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชน,ผู้นำ อช.และพัฒนากร ได้ออกติดตาม ให้

คำแนะนำ อย่างสม่ำเสมอ เป็นประจำ

อุปกรณ์ ->

การเลือกอาชีพที่จะให้ครัวเรือนยากจนดำเนินการ ต้องเหมาะสม และเป็นไปได้ตามศักยภาพ

ของครัวเรือนยากจน เช่น แรงงาน ทรัพยากรอื่น และประสบการณ์  และก่อนถึงวันมอบวัสดุ/อุปกรณ์ ผู้นำชุมชน และผู้ที่เกี่ยวข้องต้องไปเตรียมสถานที่ให้เรียบร้อย เช่น บ่อเลี้ยงปลา เล้าไก่

กระบวนการ/ขั้นตอน->

๑.      ต้องชี้แจง ทำความเข้าใจให้ชัดเจน เกี่ยวกับการดำเนินงาน และต้องทำ MOU ข้อตกลง

๒.      จัดทำบัญชีรับ-จ่าย

๓.      จัดทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชน ,ผู้นำชุมชน,ผู้นำ อช. และพัฒนากร ออกติดตาม ให้คำแนะนำ ช่วยแก้ปัญหา เป็นประจำสม่ำเสมอ

ข้อพึงระวัง ->