ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

เป้าหมายการพัฒนาตามยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี เพื่อให้บรรลุวิสัยทัศน์ “ประเทศมีความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน เป็นประเทศที่พัฒนาแล้วด้วยการพัฒนาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง” นำไปสู่การพัฒนาให้คนในประเทศมีความสุขและตอบสนองต่อการบรรลุซึ่งผลประโยชน์ชาติ กระทรวงมหาดไทยได้กำหนดยุทธศาสตร์ในการเสริมสร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจโดยให้ประชาชนมีอาชีพและรายได้ที่มั่นคง

                   กรมการพัฒนาชุมชน ได้มีแนวทางในการส่งเสริม “สัมมาชีพชุมชน” เพื่อยกระดับเศรษฐกิจฐานราก โดยให้ชาวบ้านสอนชาวบ้านในสิ่งที่เขาอยากทำ ฝึกปฏิบัติจริง ให้สามารถนำไปประกอบอาชีพได้ เพราะข้อเท็จจริงในทุกพื้นที่จะมีคนเก่งและประสบผลสำเร็จในแต่ละอาชีพอยู่แล้ว ซึ่งจะคัดเลือกและจัดเวทีฝึกทักษะการสอน การถ่ายทอดความรู้ให้กับคนเก่งเหล่านี้ ยกให้เป็น “วิทยากรสัมมาชีพชุมชน” อำเภอเมืองจันทร์มีพื้นที่เป้าหมายดำเนินงานตามโครงการส่งเสริมสัมมาชีพชุมชน  จำนวน ๑๙  หมู่บ้าน

วัตถุประสงค์ ->

กระบวนการขับเคลื่อนสัมมนาชีพชุมชน

๔.๑  พัฒนากรประจำตำบล จัดเวทีประชาคมหมู่บ้านพื้นที่เป้าหมาย ชี้แจงทำความเข้าใจเกี่ยวกับแนวทางการ

  ดำเนินงานตามโครงการ “สัมมาชีพชุมชน” เพื่อสร้างกระบวนการเรียนรู้และการมีส่วนร่วม

๔.๒  จัดเวทีประชาคมคัดเลือกปราชญ์ชุมชนจากผู้ที่ประสบผลสำเร็จจากการประกอบอาชีพในหมู่บ้านๆละ ๕

  คนหรือ ๕ อาชีพ  โดยให้พิจารณาจากอาชีพที่มีความสนใจมากที่สุดเรียงลำดับ ๑-๕

๔.๓  คัดเลือกปราชญ์ชุมชน ลำดับที่ ๑  เข้ารับการฝึกอบรมตามหลักสูตรวิทยากรผู้นำสัมมาชีพ สร้างวิทยากร

       ผู้นำสัมมาชีพ จากศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนอุบลราชธานี เพื่อรับการถ่ายทอดความรู้เป็นวิทยากร

       กระบวนการชุมชน

๔.๔  เตรียมความพร้อมวิทยากรผู้นำสัมมาชีพที่ผ่านการฝึกอบรมตามหลักสูตรหมู่บ้านละ ๑ คน และปราชญ์

  ชุมชนที่ผ่านการคัดเลือกตามข้อ ๒ หมู่บ้านละ ๔ คน รวมหมู่บ้านละ ๕ คน โดยให้ปราชญ์ที่ผ่านการ

  ฝึกอบรมจากศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนอุบลราชธานี หรือที่เรียกว่า “ครูใหญ่” เป็นผู้ถ่ายทอดความรู้

  ให้ปราชญ์ชุมชน ๔ คนหรือที่เรียกว่า “ครูน้อย” ถ่ายทอดความรู้เทคนิคการเป็นวิทยากรกระบวนการ

  และร่วมกันวางแผน ออกแบบเนื้อหาหลักสูตรที่จะถ่ายทอดแก่ครัวเรือนเป้าหมาย ๒๐ ครัวเรือน

๔.๕ จัดเวทีประชาคม เปิดรับสมัครครัวเรือนสัมมาชีพเพื่อเข้าร่วมโครงการ พิจารณาคัดเลือกโดย

       คณะกรรมการหมู่บ้านร่วมกับครูใหญ่ ครูน้อย และพัฒนากรประจำตำบล เน้นครัวเรือนที่ตกเกณฑ์ จปฐ.

       และผู้มีรายได้ตามเกณฑ์ จปฐ. ต่ำที่สุดเป็นอันดับแรก จำนวน ๒๐ ครัวเรือน

๔.๖ ดำเนินการให้ความรู้ครัวเรือนตามโครงการสร้างสัมมาชีพชุมชนในระดับหมู่บ้านโดยทีมวิทยากรผู้นำ

       สัมมาชีพ หมู่บ้านละ ๕ คน (ครูใหญ่/ครูน้อย) ถ่ายทอดความรู้ด้านการประกอบอาชีพให้ครัวเรือน

       สัมมาชีพที่ได้รับการคัดเลือก จำนวน ๒๐ ครัวเรือน โดยการแบ่งกลุ่มย่อยตามความต้องการด้านอาชีพ

       สาธิตการประกอบอาชีพ  ศึกษาดูงาน และฝึกปฏิบัติ

๔.๗ แต่งตั้งคณะทำงานติดตามสนับสนุนการส่งเสริมสัมมาชีพชุมชนระดับอำเภอ ประกอบด้วย หัวหน้าส่วน

      ราชการอำเภอ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผู้นำ อช.  ภาคประชาสังคม  เพื่อออกให้คำแนะนำ ช่วยเหลือ

       ในการประกอบอาชีพ

๔.๘ คัดเลือกสัมมาชีพดีเด่น จากอาชีพที่ประสบผลสำเร็จ เพื่อเตรียมเป็นข้อมูลจัดตั้งกลุ่มอาชีพ และพัฒนาต่อ

      ยอดเป็นผลิตภัณฑ์ OTOP ในโอกาสต่อไป

 

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

การดำเนินการส่งเสริมสัมมาชีพชุมชน เป็นการสร้างความมั่นใจให้กับชุมชน ในการพัฒนาอาชีพของตนเอง สร้างเครือข่ายการเรียนรู้ในหมู่บ้าน/ชุมชน ให้เกิดการยอมรับซึ่งกันและกัน เกิดความสามัคคีปรองดองในหมู่บ้าน ใช้ทุนทางสังคมและภูมิปัญญาท้องถิ่นให้เกิดประโยชน์สูงสุด ประชาชนได้รับการพัฒนาและส่งเสริมอาชีพตามความต้องการและเหมาะสมกับสภาพบริบทของพื้นที่ เกิดรายได้ในชุมชน ทำให้เศรษฐกิจฐานรากมั่นคง และพึ่งตนเองได้ในที่สุด

          ปัจจัยแห่งความสำเร็จ

๑)      การคัดเลือกอาชีพครัวเรือนเป้าหมาย ๒๐ ครัวเรือน ต้องเป็นอาชีพที่สอดคล้องกับบริบทพื้นที่ มีตลาดจำหน่าย ตรงกับความต้องการของชุมชน และมีช่องทางในการรวมกลุ่มต่อยอดสู่การพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ OTOP

๒)      มีการประชาสัมพันธ์อย่างกว้างขวาง เนื่องจากเป็นโครงการใหม่เพื่อให้เกิดความร่วมมือกับทุกภาคส่วนในรูปแบบ “ประชารัฐ”

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ความคิดครัวเรือนเป้าหมาย ๒๐ ครัวเรือน มองว่า เมื่อฝึกอาชีพแล้ว จะประสบผลสำเร็จทันที ต้องสร้างความเข้าใจให้ยึดตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ผลิตเพื่อบริโภค  ลดรายจ่ายในครัวเรือน แบ่งปัน และจำหน่ายเพื่อสร้างรายได้ โดยทำตามกระบวนการค่อยเป็นค่อยไป

ข้อพึงระวัง ->