ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

สถานการณ์การประกอบอาชีพของประชาชนภาคเกษตรในชุมชนมีความเสี่ยงจากการประสบราคาผลผลิตตกต่ำ จากการปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์แบบดั้งเดิม การไม่มีอาชีพหรือรายได้เสริมหลังฤดูการเก็บเกี่ยว การไม่รวมตัวกันประกอบอาชีพส่งผลต่อการขาดอำนาจต่อรอง การสร้างความเป็นธรรมเพื่อลดความเหลื่อมล้ำในสังคมจึงต้องมุ่งเน้นที่การยกระดับเศรษฐกิจฐานราก นั้นคือรายได้ที่จะต้องทำให้ทุกคนในชุมชนมีรายได้เพิ่มขึ้นด้วยการสร้างอาชีพ โดยให้ปราชญ์ชุมชนด้านอาชีพที่เชี่ยวชาญ และประสบผลสำเร็จในการประกอบอาชีพด้านต่างๆ ที่อยู่ในชุมชนเป็นผู้ถ่ายทอดให้คนอื่นทำตามจึงเป็นที่มาของสัมมาชีพชุมชน โดยใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่มีเป้าหมายคือการพัฒนาอาชีพของประชาชนโดยให้สอนกันเองในสิ่งที่อยากทำ ฝึกปฏิบัติจนสามารถทำได้ ทำเป็นและใช้ประกอบอาชีพ สามารถสร้างอาชีพ รายได้แก่ตนเองและครอบครัวได้ ซึ่งในพื้นที่จะมีคนที่ทักษะฝีมือในแต่ละอาชีพอยู่แล้ว โดยการคัดเลือกและจัดเวทีฝึกทักษะการนำเสนอให้คนเหล่านี้เป็นวิทยากรสัมมาชีพชุมชนและกลับไปสร้างทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้านเพิ่มเติมอีก 4 คน และรับคนที่สนใจฝึกอาชีพในแต่ละประเภทอีก 20 คน เมื่อผ่านการฝึกอบรมขั้นฝึกปฏิบัติแล้วก็จะสามารถสร้างอาชีพบนฐานของเศรษฐกิจพอเพียงได้ หากมีความก้าวหน้าก็จะมีแหล่งทุนสนับสนุนสร้างอาชีพ สร้างผลผลิต หรือผลิตภัณฑ์เข้าสู่ระบบ OTOP เพื่อขยายตลาดในระดับต่างๆ ต่อไป

                   แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564) กำหนดยุทธศาสตร์การสร้างความเป็นธรรม ลดความเลื่อมล้ำในสังคม ซึ่งเป็นยุทธศาสตร์ การพัฒนาตามแผนและรัฐบาลได้กำหนดนโยบายการบริหารราชการแผ่นดินด้านต่างๆ ซึ่งนโยบายด้านการลดความเหลื่อมล้ำของสังคมและสร้างโอกาสในการเข้าถึงบริการของรัฐเป็นนโยบายสำคัญที่มุ่งหวังแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของประชาชนในระดับล่างซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศโดยมีแผนงานที่สำคัญคือการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากและชุมชนเข้มแข็งโดยมอบหมายให้กระทรวงมหาดไทยและกรมการพัฒนาชุมชนเป็นหน่วยงานหลักในการบูรณาการไปสู่การปฏิบัติ

วัตถุประสงค์ ->

พื้นที่เป้าหมายในการดำเนินงาน บ้านเชือก หมู่ที่ 1 ตำบลจิกสังข์ทอง อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเป็นหมู่บ้านเป้าหมายที่ผ่านการให้การศึกษาด้วยปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงการสำรวจข้อมูลและการจัดเวทีประชาคม

                   กระบวนการขับเคลื่อนการสร้างสัมมาชีพชุมชน

1.      การพัฒนาทักษะการถ่ายทอดความรู้ให้กับปราชญ์วิทยากรสัมมาชีพชุมชน 1 คน

2.      วิทยากรกลับไปสร้างทีมโดยคัดเลือกปราชญ์ชุมชนเข้าร่วมเพิ่มอีก 4 คน

๓. จัดฝึกอาชีพให้กับครัวเรือนเป้าหมายที่ต้องการฝึกอาชีพ หมู่บ้านละ 20 คน โดยใช้พื้นที่

บ้านปราชญ์ชุมชน หรือศูนย์เรียนรู้ชุมชนเป็นแหล่งเรียนรู้เพื่อมุ่งหมายให้ครัวเรือนที่เข้ารับการฝึกอาชีพมีความรู้ และปฏิบัติอาชีพได้จริง จนพัฒนาเป็นอาชีพที่สร้างรายได้ให้กับครัวเรือน และนำไปสู่การรวมกลุ่มจัดตั้งเป็นกลุ่มอาชีพที่มีความเข้มแข็งต่อไป

 

 

 

 

สัมมาชีพ เป็นการประกอบอาชีพที่ไม่เบียดเบียนตนเอง ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ไม่เบียดเบียน

สิ่งแวดล้อม และมีรายได้มากกว่ารายจ่าย เป็นความพยายามที่จะปรับจากการทำมาหากิน เป็นทำมาค้าขาย ครัวเรือนเป้าหมายที่เข้าร่วมโครงการต้องคิดใหม่ว่า ตนเองเป็นผู้ประกอบการคนหนึ่งในฟันเฟืองของระบบเศรษฐกิจใหญ่ กำลังทำธุรกิจอยู่เช่นเดี่ยวกับผู้ประกอบการในเชิงธุรกิจอื่นๆ การสร้างกำไรสุทธิให้มากขึ้นนั้น ทำได้ 2 ทางคือ 

๑) มุ่งสู่การลดรายจ่าย ลดต้นทุนในการผลิต ลดรายจ่ายครัวเรือน ไม่ก่อหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้

         ๒) เพิ่มมูลค่าในการจำหน่ายผลผลิตของครัวเรือนของชุมชน ให้มีส่วนต่างจากต้นทุนมากขึ้นรายเหลือก็จะมากขึ้นตาม

ซึ่งทั้งหมดเป็นการคิดอย่างครบวงจร เพราะการผลิตเพียงอย่างเดียว คิดด้านเดียว เป็นความคิดที่ทำกันมานานและจะเป็นปัญหาต่อไป เนื่องจากผลิตแล้วขายไม่ได้ ดังนั้น การคิดให้ครบวงจร ตั้งแต่ความต้องการ จำนวนที่ผลิต ซึ่งจะเกี่ยวข้องกับราคา การตลาด การขนส่ง รวมถึงเทคโนโลยีการผลิตที่ต้องเพิ่มเติมอย่างหยุดนิ่งไม่ได้ และต้องทำอย่างต่อเนื่องจึงจะยั่งยืน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

ปฏิบัติการสร้างสัมมาชีพเพื่อให้เกิดรายได้ในชุมชน จะเกิดขึ้นได้ต้องมีกระบวนการจัดการเพื่อมองหาอาชีพที่สามารถทำรายได้ และอยู่รอดได้จริงในชุมชน คือต้องจัดการให้ครบทั้งห่วงโซ่เศรษฐกิจ ตั้งแต่กระบวนการผลิต การแปรรูป และมองตลาดให้ออก ทั้งตลาดในชุมชนและนอกชุมชน เพราะพื้นที่เป้าหมายการสร้างสัมมาชีพ คือ "ชุมชน"  แม้ว่าพื้นฐานของชุมชนมาจะจาก "ครัวเรือนมีปัจเจกชน" แต่กระบวนการขับเคลื่อนงานสัมมาชีพชุมชนที่จะสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นในพื้นที่ได้ ควรตั้งอยู่บนฐานคิดของการก้าวไปสู่สัมมาชีพของ "องค์กรชุมชน" หรือ "ชุมชนท้องถิ่น" จึงจะเกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างได้อย่างยั้งยืนและมั่นคง ภายใต้กระบวนการใช้ความรู้มาพัฒนาการประกอบอาชีพต่างๆ ความรู้ด้านการผลิต, การแปรรูป และการสร้างความพร้อมของผลิตภัณฑ์ให้มีคุณภาพเพื่อการตลาด ทั้งในตลาดระดับชุมชน ท้องถิ่น และตลาดภายนอกชุมชนท้องถิ่นทั้งนี้ ผู้นำชุมชนมีความสำคัญอย่างยิ่ง โดยเฉพาะผู้นำชุมชนที่มีวิสัยทัศน์ และเสียสละจะสามารถเปลี่ยนแปลงชุมชนและทำให้ชุมชนเกิดความสามัคคี ร่วมมือกัน สร้างสิ่งที่ดีขึ้นมาได้

อุปกรณ์ ->

-

กระบวนการ/ขั้นตอน->

-

ข้อพึงระวัง ->