ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

อาชีพภาคเกษตรกรรมที่เกิดจากการประกอบอาชีพแบบดั่งเดิม เช่น ปลูกพืชเชิงเดี่ยว โรคพืช ราคาผลผลิตตกต่ำ การไม่มีอาชีพหรือรายได้เสริม หลังฤดูการผลิต ส่งผลให้ประชาชนต้องเคลื่อนย้ายไปประกอบอาชีพในเมือง ประกอบกับมีปราชญ์ชุมชนด้านอาชีพที่เชี่ยวชาญและประสบผลสำเร็จในการประกอบอาชีพด้านต่าง ๆ อยู่ในหมู่บ้าน/ชุมชน แต่มีส่วนน้อยที่สามารถถ่ายทอดให้คนอื่นนำไปทำตามให้สำเร็จได้ จึงมุ่งเน้นที่การยกระดับเศรษฐกิจฐานราก นั่นคือ “รายได้” ที่ต้องท้าให้ชุมชนมีรายได้เพิ่มขึ้น โดยการสร้างอาชีพบนหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง

วัตถุประสงค์ ->

วิธีทำ
1. เลือกดอกหญ้าที่ดอกและก้านช่อดอกแก่ได้ที่
2. นำมาตากแดดให้แห้งได้ที่จนสามารถตีเอาดอกออก เหลือแต่ก้านดอก
3. ฉีกก้านดอก โดยให้ช่อดอกหนึ่ง ๆ มีก้านช่อดอกรวมอยู่ด้วย แกะออกมารวมเป็นมัด ๆ ขนาดพอประมาณ
๔. นำก้านดอกที่ทำเป็นมัด ๆ แล้วมัดด้วยเชือกผูกเรียงตามกันทีละมัดไม้กวาดหนึ่งด้ามจะใช้ดอกปราะมาณ 10 มัด
๕. ส่วนที่ผูกเป็นด้ามไม้กวาดใช้ไม้ไผ่เหลาขนาดปราณ 1 นิ้วเพื่อเสริมเป็นแกนกลาง รอบ ๆ ใช้ก้านช่อดอกหญ้าที่เหลือจากการแกะเอาด้านดอกเล็ก ๆ ออกแล้ว                

รายได้ของครัวเรือนเพิ่มขึ้น/ลดปัญหาแรงงานเคลื่อนย้ายสู่เมือง
                    - เกิดการสร้างงานสร้างอาชีพสร้างรายได้
                    - ครอบครัวอบอุ่น
                    - ลดปัญหาการว่างงาน
                    - เกิดความสามัคคีในชุมชน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

1. ทีมวิทยากรสัมมาชีพเข้าใจเป้าหมายของโครงการ ให้ความสำคัญกับงาน มีเป้าหมายเดียวกันในการสร้างสัมมาชีพให้แก่ชุมชนอย่างยั่งยืน

2. การเข้าถึงความต้องการที่แท้จริงของชุมชน พร้อมด้วยศักยภาพที่ชุมชนมี นำมาประยุกต์ใช้ให้เกิดการต่อยอดได้

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->