ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

เนื่องจากในชุมชนมีการเลี้ยงเป็ดไข่กันมาก เพราะช่วงนี้ก็เป็นช่วงฤดูร้อนซึ่งร้อนกว่าปกติจะทำให้ไข่เป็ดเน่าเสียเร็วผู้จัดทำโครงงานได้ศึกษาเกี่ยวกับวิธีการถนอมอาหารเอง โดยการนำไข่เป็ดมาทำเป็นไข่เค็ม แต่เนื่องจากในชุมชนและท้องตลาดมีรสชาติของไข่เค็มแบบธรรมดา  จึงได้มีแนวคิดที่จะพัฒนาไข่เค็มให้มีกลิ่นและรสชาติของใบเตย

ไข่เค็มเป็นอาหารที่มีคุณประโยชน์ให้คุณค่าทางอาหารและเป็นเมนูที่สามารถทำรับประทานได้เอง เพราะมีวิธีการทำที่ง่ายไม่ซับซ้อน นอกจากไข่เค็มจะเป็นอาหารแล้วเรายังสามารถนำไข่เค็มมาประยุกต์ให้เข้ากับอาหารประเภทอื่นอีกด้วย เช่น อาหารหวาน คือทำไส้ขนมเปี๊ยะ  ทำไส้ขนมไหว้พระจันทร์ ทำไส้ขนมโมจิ  หรือแม้แต่การเป็นของเคียงในการทำข้าวต้ม เป็นต้น 

วัตถุประสงค์ ->

ขั้นตอนการผลิต

          1. นำดินสอพอง เกลือ ใบเตยปั่นละเอียด มาคลุกเคล้าให้เข้ากัน เติมน้ำ สะอาดให้พอดี จนส่วนผสมทั้งหมดเข้ากันเป็นเนื้อเดียวกัน ให้มีความเข้มข้นที่พอเหมาะ ไม่เหลวหรือข้นมากเกินไป

2. นำไข่เป็ดคลุกเคล้าในส่วนผสม

3. นำไข่ที่คลุกเคล้าในส่วนผสมแล้ว นำมาคลุกขี้เถ้าแกลบเผา เพื่อป้องกัน ไม่ให้ไข่ติดกัน และป้องกันการระเหยของน้ำ

4. นำไข่ใส่ถุงพลาสติกและบรรจุกล่อง

5. การรับประทานไข่เค็ม หลังจากบรรจุกล่องแล้ว สามารถนำมามาบริโภคได้หลายรูปแบบตามอายุของไข่เค็ม ซึ่งเริ่มนับจากวันบรรจุกล่อง ดังนี้

1-5 วัน ต้มไข่หวาน

7-10 วัน ทอดไข่ดาว

10-20 วัน ต้มให้สุก            

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

ไข่เค็มใบเตย มีเทคนิคกระบวนการผลิตที่ไม่เหมือนใคร ไข่แดงจะมีสีแดง มัน มีกลิ่นและรสชาติ ที่แตกต่างกัน ตามส่วนประกอบที่ใช้พอกไข่ และมีรสชาติไม่เค็มจัด

ฝีมือ แรงงานที่ใช้เป็นคนในชุมชนที่แท้จริง ถ่ายทอดภูมปัญญาจากคนรุ่นสู่รุ่น จึงทำให้ คนในชุมชนมีความผูกพันกันเหมือนญาติพี่น้องรวมกลุ่มกันขึ้นและขายในชุมชน และการผลิตไข่เค็มกลุ่มสามารถหาตลาดเพื่อวางสินค้าได้ง่าย นอกจากนั้นกลุ่มยังหาตลาดจากภายนอกพื้นที่ได้มาก เพราะญาติ ๆ และเพื่อนบ้าน ที่อยู่นอกพื้นที่ได้อาศัยการบอกแบบปากต่อปาก ทำให้สินค้าเป็นที่แพร่หลายในชุมชน

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->