ภูมิปัญญาด้านการจักสานงอบ “งอบไทยใบลาน”
โดย : นายธาราวุฒิ จุลวงศ์ ตำแหน่ง : ปราชญ์ชุมชน วันที่ : 2017-06-02-10:50:27ที่อยู่ : 57/1 หมู่ที่ 5 ตำบลบางนางร้า
ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->
ตำบลบางนางร้า อำเภอบางปะหัน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ถือเป็นตำบลหนึ่งที่ขึ้นชื่อเรื่องการทำงอบที่มีการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น ที่มีอายุยาวนานถึงกว่า 100 ปี และจากการที่นายธาราวุฒิ จุลวงศ์ ได้คลุกคลี่และเห็นมารดาทำงอบมาตั้งแต่วัยเยาว์จนถึงปัจจุบัน จึงมีแรงบันดาลใจและมองเห็นว่าการทำงอบสามารถที่จะสร้างรายได้ให้กับตนเองและครอบครัว อีกทั้งการมีความคิดริเริ่มที่จะสร้างสรรค์รูปแบบการทำงอบให้มีความสวยงามยิ่งขึ้น พัฒนาจากงอบใช้งานสู่งอบเพื่อเป็นของขวัญของฝากและของที่ระลึก เพิ่มสีสัน และลวดลายด้วยการถักห่วง ปักด้วยเส้นกำมะหยี่ ตบแต่งด้วยเดคูพาทเป็นต้น และยังริเริ่มให้มีการรวมกลุ่มการทำงอบขึ้น โดยเริ่มจากในครอบครัวสู่การชักชวนญาติพี่น้องและคนรอบข้างที่เล็งเห็นความสำคัญของการรวมกลุ่ม ซึ่งปัจจุบัน มีสมาชิก รวม 20 คน และจากการที่นายธาราวุฒิ จุลวงศ์ ได้เข้ามีมีส่วนร่วมในการเป็นคณะกรรมการเครือข่าย OTOP อำเภอบางปะหัน ผนวกกับการที่ได้ไปศึกษาดูงาน เช่น การพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ การเพิ่มมูลค่าของสินค้า การเข้ารับการฝึกอบรมด้านการส่งเสริมการตลาด การประชาสัมพันธ์จากหน่วยงานต่าง ๆ เช่น สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอ/จังหวัดฯ อุตสาหกรรม พาณิชย์ จึงทำให้เกิดการสั่งสมประสบการณ์ สามารถถ่ายทอดความรู้ด้านการทำงอบ ตลอดจนการพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ได้เป็นอย่างดี
วัตถุประสงค์ ->
1. การรีดใบลาน นำใบลานมาเลื่อยเอาก้านออกนำผ้ารองรีดมาพับทบกันให้มีความหนาประมาณ 5 เซนติเมตร วางลงบนพื้นนำใบลานที่ทำความสะอาดแล้ววางบนผ้าจับโคนใบลานด้วยมือซ้าย จับเตารีดถ่านด้วยมือขวากดทับลงบนใบลานแล้วดึงเข้าหาตัว จากนั้นพลิกใบลานรีดอีกด้านหนึ่งนำใบลานที่รีดแล้วมาเรียงกันโดยให้ส่วนปลายใบอยู่ทางส่วนปลายไป ส่วนโคนใบอยู่ทางส่วนโคนใบใช้เศษใบลานมัดให้แน่นจะทำให้ใบลานเรียบไม่บิดงอ
2. การเจียนใบลาน นำใบลานที่ตัดได้ความยาวตามต้องการแล้วมาวางบนแผ่นกระจกสำหรับรองตัดเจียนใบลาน โดยให้ริมใบลานที่กว้างอยู่ทางด้านบนของแผ่นกระจกรองตัดเจียน แล้วใช้มีดบางหรือมีดเจียนหมากตัดเจียนใบลานออกจากกัน โดยตัดเจียนใบลานจากด้านบนลงมาด้านล่างให้ปลายมีความกว้างประมาณ 1.5 เซนติเมตร และโคนกว้างประมาณ 2.5 เซนติเมตร
3. การกรุใบลานติดกับโครงงอบ นำใบลานที่ตัดเจียนแล้วมาทาบกรุติดกับโครงงอบที่ต้องการ โดยนำด้ายสีขาวมาร้อยเข็ม ขมวดเป็นปมที่ปลายเส้นด้าย แล้วเย็บใบลานติดกับโครงงอบ โดยให้ใบลานซ้อนเกยกัน มีความห่างของใบลานแต่ละใบประมาณ 1.5 เซนติเมตร การวางใบลานติดกับโครงงอบควรให้ใบลานเหลื่อมออกมาจากริมปีกงอบประมาณ 2.5 เซนติเมตร การเย็บใช้วิธีเย็บแบบแทงขึ้นและแทงลงโดยแทงขึ้นที่ใบลานชิ้นแรกและแทงลงที่ริมใบลานที่เกยทับทำอย่างนี้ตามลำดับจนรอบโครงงอบ
4. การล้มหัวงอบ พับใบลานส่วนบนของหัวงอบให้แนบติดกับโครงงอบส่วนหัว โดยใช้วิธีซ้อนทับกันเย็บใบลานที่พับลงให้ติดกันโดยใช้เข็มแทงขึ้นที่ใบลานที่อยู่ล่างและแทงลงที่ริมใบลานที่ซ้อนทับด้านบนใช้มีดบาง หรือมีดเจียนหมาก ตัดใบลานที่เลยช่องกลางบนหัวงอบออกทิ้งไป
5. การสักหัวงอบ นำด้ายสีขาวร้อยเข็มเย็บผ้าเบอร์ 9 ยาวประมาณ 40 เซนติเมตร แล้วขมวดด้านหนึ่งให้เป็นปม นำงอบที่ล้มหัวงอบแล้วมาเย็บใบลานให้ติดกับหัวงอบ ชาวบ้านเรียกว่าการสักหัวงอบโดยใช้เข็มเย็บแทงขึ้นและแทงลงให้เป็นวงกลมจนรอบหัวงอบ
6. การเย็บใบลานติดกับโครงงอบ นำงอบที่สักหัวแล้วมาเย็บใบลานด้านข้างของตัวงอบให้ติดกับโครงงอบเพื่อเน้นรูปทรงและเพิ่มความแข็งแรงให้กับตัวงอบ โดยจะเย็บ ๑ แถว เว้น ๑ แถว
7. การเข้าขอบ นำขอบงอบมาผ่าตรงกลางแล้วแยกออกจนถึงข้อ โดยไม่ให้แยกขาดออกจากกันตลอดเส้นนำกรรไกรตัดใบลานริมปีกงอบที่ยาวเกินโครงงอบออกมาทิ้งไปให้พอดีกับริมโครงงอบนำขอบงอบที่ผ่าแล้วมาประกับติดกับริมปีกงอบโดยรอบ การประกับขอบงอบกับริมปีกงอบจะใช้เหล็กหมาดเจาะนำที่ริมปีกงอบและใช้ตอกผูกร้อยลงผูกมัดขอบงอบให้ติดแน่นกับริมปีกงอบ
8. การผูกขอบ นำก้านลานตัวเมียมาเหลาเอาแต่ผิวให้แบนกว้างประมาณ 0.5 เซนติเมตร นำเส้นเอ็นพลาสติกมาร้อยกับเข็มผูกงอบ และขมวดปมที่ปลายด้านหนึ่งนำงอบที่เข้าขอบแล้วมาถักริมปีกงอบหรือผูกงอบด้วยเส้นเอ็นพลาสติก หรือคล้าซึ้งเป็นวัสดุธรรมชาติ
9. การติดกระหม่อม หรือการติดจอม นำกระหม่อมงอบมาปิดช่องกลางของหัวงอบแล้วใช้เข็ม
เย็บผ้าที่ร้อยด้ายแล้วเย็บแทงขึ้นและแทงลงให้ติดกับหัวงอบ
10. การติดรังงอบ นำไม้ไผ่มาเหลาเอาเนื้อไม้ไผ่ออกให้บาง ยาวประมาณ 15 เซนติเมตร กว้าง 1.5 เซนติเมตร เจียนปลายทั้งสองข้างให้แหลมจำนวน 2 อัน เพื่อใช้สำหรับขัดรังงอบให้ติดกับเพดานด้านในของหัวงอบ
วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->
1. การตั้งเป้าหมายในการทำงานเพื่อการสืบสานภูมิปัญญาดั้งเดิมให้มีการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น
2. การพัฒนาตนเองอย่างสม่ำเสมอ เรียนรู้ ค้นหาโอกาสการสนับสนุนจากหน่วยงานทั้งภาครัฐและภาคเอกชน
3. การสร้างเครือข่ายเพื่อการเรียนรู้และการปฏิสัมพันธ์ เช่น เครือข่ายกลุ่มอาชีพ, เครือข่าย OTOP ระดับตำบล/อำเภอ/จังหวัด เป็นต้น
อุปกรณ์ ->
การเลือกไม้ไผ่มาจักสานตอก ควรเลือกไม้ไผ่ที่แก่จัด เพราะไม้ไผ่ที่แก่จัดนั้นมอดมักจะไม่กิน เหตุที่มอดชอบกินไม้ไผ่ที่ไม่แก่จัด เพราะไม้ไผ่บางชนิดมีธาตุน้ำตาลมากนั่นเอง ถ้าหากจะนำมาจักตอกต้องรอให้ไม้แก่จัดเสียก่อน เพราะไม้ไผ่ที่แก่จัดธาตุน้ำตาลแปรสภาพจะแปรสภาพเป็นเนื้อไม้ไผ่ และบำรุงตัวเอง เมื่อไม่มีธาตุน้ำตาลมอดก็ไม่กิน แต่อย่างไรก็ดีถ้าไม้ไผ่แก่จัดมากก็เหลาตอกยากเพราะแข็งเกินไป, เลือกไม้ไผ่ที่มีอายุประมาณ 1 ปี หรือ 1 ปีครึ่ง, เลือกไม้ไผ่ที่ข้อปล้องของมันว่าแก่อ่อนแค่ไหน (ถ้าจำอายุไม่ได้) คือ ถ้าไม้ไผ่แก่จัดดีแล้ว คราบที่ข้อปล้องจะค่อยๆ เรียบเกือบเท่าลำต้นจึงเหมาะกับการจักสานส่วนไม้ไผ่อ่อนที่ไม่เหมาะกับการจักสานข้อปล้องจะสูงกว่าลำต้นมาก
การเลือกใบลาน เพื่อนำมากรุงอบให้เลือกใบลานที่เรียบ สีเสมอกัน ไม่มีตำหนิ ใบใหญ่ สีขาวนวล ควรไม่อ่อนหรือแก่จนเกินไป เพราะทำให้การติดเย็บไม่สวยงาม
กระบวนการ/ขั้นตอน->
การใฝ่รู้ สั่งสมประสบการณ์ และการพัฒนาตนเองอย่างสม่ำเสมอ จะช่วยสร้างแรงบันดาลใจและเกิดความคิดสร้างสรรค์ ในการพัฒนางาน
ข้อพึงระวัง ->