ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

  กรมการพัฒนาชุมชน  กระทรวงมหาดไทย ได้จัดฝึกอบรมโครงการสร้างสัมมาชีพชุมชน เพื่อสร้างงาน สร้างอาชีพให้กับครัวเรือนชุมชน โครงการส่งเสริมการเลี้ยงไก่ไข่ จึงเป็นโครงการที่ผ่านการคัดเลือกจากเวทีประชาคม แรงบันดาลใจมาจากการได้ศึกษาดูงานจากผู้ประสบผลสำเร็จ เหตุผลเพื่อให้เกิดอาชีพ และสร้างรายได้ให้กับครัวเรือนและเป็นแหล่งศึกษาดูงาน พัฒนาอาชีพ ของหมู่บ้าน / ชุมชนต่อไป

วัตถุประสงค์ ->

การเลี้ยงไก่พันธุ์ไข่

สำหรับการเลี้ยงไก่ไข่นั้นสามารถเลี้ยงได้ทั้งแบบการซื้อลูกไก่มาอนุบาลเลี้ยงเอง หรือ จะเลี้ยงโดยการซื้อไก่รุ่นที่อายุใกล้ฟักไข่มาเลี้ยง(18 สัปดาห์) ซึ่งต้นทุนในการเลี้ยงไก่ไข่ก็จะแตกต่างกันไป การเลี้ยงโดยซื้อเป็นลูกไก่มาเลี้ยงจะประหยัดต้นทุนการเลี้ยงไก่ไข่ในตอนแรกได้ และถ้ารักษาจำนวนไก่ให้อยู่รอดได้ทั้งหมดก็ถือว่าลดต้นทุนไปได้เยอะพอสมควร การคำนวณต้นทุนในการเลี้ยงไก่ไข่ มีดังนี้

1. โรงเรือน – ถ้าเป็นเกษตรกรทั่วไปที่ไม่ได้มีต้นทุนมากนัก อาจจะทำฟาร์มไก่ในลักษณะภูมิปัญญาชาวบ้านโดยใช้วัสดุที่มีอยู่แล้ว เพื่อประหยัดต้นทุนในการเลี้ยงไก่ไข่ได้

2. ไก่ไข่ – ไก่ไข่ที่จะนำมาเลี้ยงสามารถแบ่งได้ 2 ประเภทหลัก ๆ ดังนี้

- ลูกไก่เล็กการเลี้ยงโดยซื้อลูกไก่เล็กมาเลี้ยงเป็นที่นิยมมาก เนื่องจากลดต้นทุนได้เยอะ แต่อาจจะใช้ระยะเวลาในการเลี้ยงนานถึง 22 สัปดาห์ วิธีนี้เหมาะสำหรับคนที่มีต้นทุนน้อย โดยการซื้อลูกไก่ 1 ตัว เฉลี่ยตัวละ 30-35  ถ้าจะไปรับซื้อจากโรงฟักไข่ราคาอาจจะถูกกว่านี้อีกพอสมควรเลยทีเดียว การเลี้ยงลูกไก่เล็กมีข้อดี คือ เราสามารถวิเคราะห์ได้ว่าไก่สามารถอยู่ได้ในสภาพแวดล้อมแบบใด การเลี้ยงไก่เล็กผู้เลี้ยงสามารถเลี้ยงไก่ได้ตลอดเวลาด้วยตัวเอง สามารถที่จะดูแลเอาใจใส่ได้อย่างเต็มที่ ได้รู้ประวัติของไก่ทั้งฝูงตลอดเวลา จึงทาให้ได้ฝึกฝนการเลี้ยงไก่และมีความมั่นใจในการเลี้ยงไก่มากขึ้น แต่การเลี้ยงแบบนี้ต้องใช้เวลานานกว่าไก่จะให้ไข่ เพราะต้องเลี้ยงตั้งแต่ลูกไก่แรกเกิด ซึ่งเป็นงานที่ยุ่งยาก และใช้ความชำนาญค่อนข้างสูง อีกทั้งยังเลี่ยงต่อการตายของไก่ในระยะแรกๆ

- ไก่รุ่นหรือการเลี้ยงไก่สาวเหมาะสำหรับการเลี้ยงที่เน้นไปทางการค้า และ สำหรับผู้ที่มีต้นทุนในการเลี้ยงพอสมควร โดยการเลี้ยงลักษณะนี้ผู้เลี้ยงจะรับซื้อไก่รุ่นที่อายุประมาณ 16 สัปดาห์ มาเลี้ยง โดยราคาเฉลี่ยตัวละ 80-100 บาท จะเห็นว่าวิธีนี้ค่อนข้างใช้ต้นทุนสูง แต่ข้อดีคือ ประหยัดเวลาในการเลี้ยง เพราะอายุไก่พร้อมที่จะเริ่มฟักไข่ได้แล้ว

3. อุปกรณ์ – ประกอบด้วยอุปกรณ์การให้น้ำ การให้อาหาร และ รังไข่ สำหรับชาวบ้านทั่วไปสามารถที่จะสร้างอุปกรณ์เหล่านี้จากวัสดุเหลือใช้ หรือ ที่มีอยู่ในครัวเรือนได้ เพื่อลดต้นทุนในการเลี้ยงได้

4. อาหาร – ไก่พันธุ์ไข่ต้องได้รับสารอาหารที่เพียงพอในแต่ละวัน ค่าใช้จ่ายด้านอาหารจึงเป็นค่าใช้จ่ายที่ต้องเสียทุกวันจะมากน้อยขึ้นอยู่จำนวนของไก่ไข่ที่นำมาเลี้ยง ถ้าเป็นลูกไก่ก็อาจจะเสียค่าใช้จ่ายไม่เยอะมาก เนื่องจากไก่ยังรับประทานอาหารน้อยถ้าเทียบกับไก่รุ่นหรือไก่สาว ที่เริ่มฟักไข่จะมีการรับประทานอาหารเพิ่มขึ้น

5. ค่าใช้จ่ายจิปาถะ อื่น ๆ เช่น ค่าวัคซีนและเวชภัณฑ์, ค่าน้ำและค่าไฟ ซึ่งทั้งหมดต้องไปคำนวณเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับการเลี้ยงไก่ไข่เพื่อให้ขนาดไข่ได้ขนาดฟองโต อายุการให้ไข่นาน ประสิทธิภาพการใช้อาหารเพื่อผลิตไข่ เป็นไปอย่างมี

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

ต้องมีใจรักต่ออาชีพ และเป็นคนตรงต่อเวลา  มีควารอบคอบ

อุปกรณ์ ->

               ข้อพึงระวังต่อการให้ไข่ของไก่พร้อมไข่

อุณหภูมิ  ไก่เป็นสัตว์ที่ไม่มีต่อมเหงื่อ การระบายความร้อนออกจากร่างกายไม่สามารถระบายออกทางผิวหนังเหมือนคนเรา ดังนั้นการระบายความร้อนออกจากร่างกายโดยหายใจเอาอากาศเข้าไปในปอด เข้าถุงลม ส่วนน้ำที่ไก่กินเข้าไปบางส่วนจะระเหยรวมออกมากับอากาศที่ไก่หายใจออก เนื่องจากร่างกายไก่ไม่มีความอุณหภูมิสูงกว่าการให้ไข่จะลดลง เปลือกไข่บาง ไข่มีลักษณะเล็กลง ไก่จะกินน้ำมากขึ้นและอาหารน้อยลง ถ้าอุณหภูมิต่ำเกินไปประสิทธิภาพการใช้อาหารลดลง เพราะอาหารที่กินจะต้องนำไปสร้างความอบอุ่นแก่ร่างกายมากขึ้น ปริมาณการไข่ก็จะลดลงเช่นกัน อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิอย่างกระทันหัน ไม่ว่าสูงหรือต่ำพัดลมระบายอากาศช่วยไล่ความร้อนและความชื้นออกจากโรงเรือน หรือใช้วัสดุมุงหลังคาที่สามารถสะท้อนความร้อนได้ดี และไม่เก็บสะสมความร้อน

การให้อาหารไก่ไข่ เป้าหมายสำคัญของอาหารที่ใช้เลี้ยงไก่ไข่ต้องคำนึงถึงต้นทุนการผลิตให้ต่ำที่สุด และมีประสิทธิภาพการผลิตเพื่อให้ได้ไข่ 1 ฟองต่ำที่สุด ต้นทุนการผลิตไข่ 1 ฟอง เป็นค่าอาหารประมาณ 60% ดังนั้นจะมีผลเกี่ยวข้องไปถึงเรื่องอัตราการให้ไข่ และขนาดตัวของไก่

กระบวนการ/ขั้นตอน->

อาชีพการเลี้ยงไก่ไข่สามารถสร้างเสริมรายได้แก่ผู้เลี้ยงต้องใช้ความอดทน และเรียนรู่้ด้วยตนเอง

ข้อพึงระวัง ->