ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

“ กะหยั่ง” เป็นภาชนะที่คนในหมู่บ้านจำเป็นต้องใช้เพราะสามารถใส่สิ่งของได้หลายๆอย่างในการดำรงชีพแต่ละวัน เช่น ไปหาเห็ด เก็บผัก ใส่ของอื่นๆ ประกอบกับในหมู่บ้านมีไม้ไผ่เป็นจำนวนมาก จึงมีแรงดลบันดาลใจที่จะสืบทอดภูมิปัญญาของชุมชนให้คนรุ่นๆใหม่ได้เข้าเรียนรู้เพื่ออนุรักษ์รักษาไว้ให้คงอยู่คู่ชุมชนต่อไป      

วัตถุประสงค์ ->

๑ ตัดไม้ไผ่บ้าน

๒ จักและเหลาดอกให้ได้ขนาดตามความต้องการ

๓.นำมาสานกระหยั่ง

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

1. ความพร้อมของวิทยากรสัมมาชีพ (ปราชญ์ทั้ง 5 คน) ในการให้ความรู้แก่ครัวเรือนสัมมาชีพ

2. ความตั้งใจ และให้ความสนใจของครัวเรือนสัมมาชีพ 20 ครัวเรือน ว่าพร้อมขนาดไหน

3. อุปกรณ์ในการจักสาน เช่น ไม้ไผ่  หวาย  เถาวัลย์  มีดพร้า

4. ช่องทางการตลาด

อุปกรณ์ ->

  การสานไม้ไผ่เพื่อนำมาสานกระหยั่งไม่ควรหาไม้แก่เกินไปและไม้อ่อนเกินไป ควรหาไม้ที่มีอายุประมาณ ๑ – ๒ ปี แล้วจะได้ไม้ไผ่ที่เหนียวนุ่มในการจักสาน       

กระบวนการ/ขั้นตอน->

   คัดเลือกกลุ่มเป้าหมาย 20 ครัวเรือน ที่มีรายได้น้อยในหมู่บ้าน เพื่อเป็นการเพิ่มรายได้แก่ครัวเรือน

ข้อพึงระวัง ->