ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

จากแนวคิดในการนำวัสดุจากธรรมชาติผ่านกระบวนการคิดของสมองเพื่ผลิตของใช้สอยภายในหมู่บ้านจนเกิดเป็นนวัตกรรมใหม่แก่ชุมชนนั่นคือไม้กวาดดอกหญ้า แต่เดิมคนสมัยก่อนได้นำดอกหญ้ามาสานเป็นแพติดกันเพื่อทำเป็นหลังคากันแดดกันฝนภายในที่พักอาศัยของแต่เอง ต่อมาได้พัฒนาเป็นไม้กวาดใช้ทำความสะอาดในครัวเรือนปัจจุบันสามารถสร้างงานสร้างรายได้แก่คนในชุมชนและยังเป็นการน้อมนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงข้อที่ว่าพออยู่ พอกิน มาใช้ในชีวิตประจำวันได้อีกด้วย

วัตถุประสงค์ ->

1. นำดอกก๋งที่เก็บมาได้มาตากแดดประมาณ 3 - 4 วัน เพื่อไล่ความชื้น

2.นำดอกก๋งมาตีโดยมีวัตถุประสงค์ให้เกษรหลุดออกคงเหลือแต่ก้านของดอกก๋งละดำเนินการมัดรวดเป็นมัด ๆ ละ 1 กำมือ

3. ใช้เชือกในล่อนร้อยกับเข็มเย็บกระสอบเพื่อจะทำการสอยเข้าบริเวณดอกหญ้าที่มัดไว้ วัตถุประสงค์เพื่อยึดดอกก๋งให้ติดกันเป็นแพ ใช้มีดตัดบริเวณโคนดอกก๋งเพื่อให้เกิดความเรียบสม่ำเสมอกัน

4. ลำดับต่อไปให้ใช้ด้ามไม้ไผ่ที่จัดเตรียมนำไปเสียบบริเวณตรงกลางดอกก๋งที่มัดเตรียมไว้ ประกบดอกก๋งด้ามละ 10 ต้น มัดติดกันให้แน่นแล้วตอกตะปูยึดติดให้แน่น

5. ใช้รักทาบริเวณเชือกที่สานให้แน่นนำไปตากแดดให้แห้งเป็นอันเสร็จสิ้น

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

การใช้วัสดุที่หาได้ในชุมชนนำมาสร้างประโยชน์และสร้างรายได้ในชุมชนโดยใช้ภูมิปัญญาของตนเอง

อุปกรณ์ ->

พึงระวังละอองเกษรจากต้นดอกหญ้าเข้าจมูกและตาจะทำให้เกิดอาการระคายเคีองได้

กระบวนการ/ขั้นตอน->

เนื่องจากวัถุดิบในพื้นที่มีไม่เพียงพอทำให้ขาดแคลนควรแนะนำให้ชาวบ้านปลูกเพื่อทดแทนต่อไป

ข้อพึงระวัง ->