ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

บ้านหนองข่วง หมู่ที่ 1 ตำบลแม่ลอย ตั้งอยู่ในพื้นที่เที่มีอาการเหมาะสมในการปลูกใบชาเมี่ยง มี่ยงหรือชาหมักดอง เป็นผลิตภัณฑ์ชาท้องถิ่นทางภาคเหนือของประเทศไทย โดยนําใบเมี่ยงสดมามัดเป็นกํา นึ่แล้วหมักทิ้งไว้จนใบชาเปลี่ยนสภาพเป็นสีเหลือง ใบยุย จึงนํามาบริโภค นิยมใช้เป็นของขบเคี้ยว หรืออมเป็นของว่างระหว่างทํางาน ยามว่างหลังอาหาร ซึ่งในสมัยโบราณเมี่ยงจัดเป็น
ของว้างหลังอาหารของชาวล้านนา ประโยชน์ของการอมเมี่ยง คือ ช่วยผ่อนคลายความเหน็ดเหนื่อย ช่วยแก้งง่วง ช่วยให้ชุ่มคอ แก้กระหายน้ํา โดยตามประเพณีทางภาคเหนือเมื่อมีงานในหมู่บ้าน เช่นงานศพ งานแต่ง
งานบวช งานขึ้นบ้านใหม่ ฯลฯ จึงมักมีการนําเมี่ยงมาเลี้ยงแขกในงาน ปัจจุบันมี อยู่หลายชนิด เช่น เมี่ยงหวาน
เมี่ยงเค็ม เมี่ยงหมี่ เมี่ยงส้ม เมี่ยงขิง เป็นต้น
 

วัตถุประสงค์ ->

1. เก็บเอาใบอ่อนของเมี่ยง

2. นํามามัดเป็นกําด้วยตอก

3. นําเมี่ยงที่มัดเป็นกําแล้วนํามานึ่งให้สุก โดยต้องรอให้น้ําเดือดจึงค่อยนําใบเมี่ยงลงไปนึ่ง ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง แล้วทิ้งไว้ให้เย็น

4. นําเมี่ยงที่ได้แยกออกแล้วนํามามัดใหม่ให้สวยงาม ทิ้งไว้ประมาณ 2 วัน เพื่อให้ก้านใบเมี่ยงอ่อนตัวลงทําให้ง่ายต่อการหมัก

5. นําเมี่ยงที่มัดเป็นกําลงเรียงเป็นชั้น ๆ ในถุงซึ่งอยู่ในถังหมัก
ในถุงซึ่งอยู่ในถังหมัก โดยกดให้แน่นในแต่ละชั้น เมื่อเต็มถัง
แล้วใส่น้ําลงไปพอประมาณ

6. มัดถุงพลาสติกให้แน่น แล้วนําก้อนหินมาทับไว้

7. หมักทิ้งไว้ประมาณ 1 เดือน จึงสามารถรับประทานได้
สังเกตได้จากสีของเมี่ยงจะมีสีออกเหลือง และมีรสชาติเปรี้ยว
หรืออาจรอไว้เป็นปีเพื่อรอให้ราคาดีจึงจะลําเลียงไปขายก็ได้
 

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->