เทคนิคส่งเสริมสัมมาชีพบ้านนาขาม
โดย : นางสากล นามสกุล วิบูลย์กุล ตำแหน่ง : เจ้าหน้าที่พัฒนาชุมชน วันที่ : 2017-06-20-16:33:02ที่อยู่ : บ้านเลขที่๒๕๕หมู่ที่ ๖ซอย......-...........ถนน...-.........ตำบล พังทุย อำเภอ น้ำพอง จังหวัด ขอนแก่น
ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->
เมื่อประมาณปี ๒๕๑๕ ได้มีราษฎรในตำบลพังทุย อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่นได้เก็บดอกหญ้าบนเชิงเขาบริเวณภูเขาสวนกวางอำเภอเขาสวนกวางมาทำไม้กวาดในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียงซึ่งขณะนั้นขายในราคาด้ามละ ๒.๕๐ บาท ทำขายกันประมาณ ๕-๖ ครอบครัวเท่านั้น ปีต่อๆมาเริ่มขยายการทำไม้กวาดขึ้นมาเรื่อยๆ จนกระทั่งปัจจุบันราคาเพิ่มขึ้นเป็นด้ามละ ๒๕-๕๐ บาท และเมื่อปี ๒๕๓๙ เริ่มมีการทำกันมากขึ้นครอบคลุมขยายเกือบทุกหมู่บ้านในตำบล จนกล่าวได้ว่าตำบลพังทุยมีอาชีพทำไม้กวาดทั้งตำบลเลยก็ว่าได้ การจำหน่ายก็เริ่มจำหน่ายในหมู่บ้าน ตำบล และในจังหวัดขอนแก่น ซึ่งปัจจุบันมีลูกค้าจากจังหวัดต่างๆเกือบทั่วทุกภาคของประเทศ ทำให้มีการรวมกลุ่มการผลิตและจำหน่ายไม้กวาดดอกหญ้า ในปี ๒๕๓๙ ชื่อ “กลุ่มสตรีสหกรณ์ไม้กวาดพังทุย” และข้าพเจ้าเข้าร่วมเริ่มเรียนรู้และทำไม้กวาดจากนางมิ่งขวัญ ทาปลัด ประธานกลุ่ม จากที่ทำเป็นไม้กวาดด้ามงอ ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้มีความสะดวก รวดเร็วทันสมัยเป็นพลาสติก เป็นต้น
วัตถุประสงค์ ->
๑. ความเป็นมา
เมื่อประมาณปี ๒๕๑๕ ได้มีราษฎรในตำบลพังทุย อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่นได้เก็บดอกหญ้าบนเชิงเขาบริเวณภูเขาสวนกวางอำเภอเขาสวนกวางมาทำไม้กวาดในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียงซึ่งขณะนั้นขายในราคาด้ามละ ๒.๕๐ บาท ทำขายกันประมาณ ๕-๖ ครอบครัวเท่านั้น ปีต่อๆมาเริ่มขยายการทำไม้กวาดขึ้นมาเรื่อยๆ จนกระทั่งปัจจุบันราคาเพิ่มขึ้นเป็นด้ามละ ๒๕-๕๐ บาท และเมื่อปี ๒๕๓๙ เริ่มมีการทำกันมากขึ้นครอบคลุมขยายเกือบทุกหมู่บ้านในตำบล จนกล่าวได้ว่าตำบลพังทุยมีอาชีพทำไม้กวาดทั้งตำบลเลยก็ว่าได้ การจำหน่ายก็เริ่มจำหน่ายในหมู่บ้าน ตำบล และในจังหวัดขอนแก่น ซึ่งปัจจุบันมีลูกค้าจากจังหวัดต่างๆเกือบทั่วทุกภาคของประเทศ ทำให้มีการรวมกลุ่มการผลิตและจำหน่ายไม้กวาดดอกหญ้า ในปี ๒๕๓๙ ชื่อ “กลุ่มสตรีสหกรณ์ไม้กวาดพังทุย” และข้าพเจ้าเข้าร่วมเริ่มเรียนรู้และทำไม้กวาดจากนางมิ่งขวัญ ทาปลัด ประธานกลุ่ม จากที่ทำเป็นไม้กวาดด้ามงอ ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้มีความสะดวก รวดเร็วทันสมัยเป็นพลาสติก เป็นต้น
๒. กระบวนการ/วิธีการขั้นตอน/เทคนิค/ข้อพึงระวังที่ใช้ในการแก้ปัญหาหรือพัฒนาอาชีพ
๒.๑ วัตถุดิบและส่วนประกอบในการผลิต
๑) ดอกหญ้าที่ใช้ทำไม้กวาดมีอยู่ ๒ ชนิด
๑.๑) ดอกพง หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าดอกแขม จะมีอยู่แถบเขาสวนกวาง อำเภอเขาสวนกวาง ซึ่งเป็นเขตติดต่อกับอำเภอน้ำพอง ซึ่งเมื่อหลายปีผ่านมาสามารถไปเก็บได้เอง ปัจจุบันค่อนข้างหายากต้องรับซื้อจากแหล่งจำหน่าย......
๑.๒) ดอกกง หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ดอกยู จะมีอยู่แถบจังหวัดเพชรบูรณ์ เชียงใหม่ พะเยา น่าน ในช่วงแรกๆ ผู้ผลิตจะไปเก็บเอง แต่ปัจจุบันจะมีผู้นำมาจำหน่ายถึงที่ทำให้สะดวกยิ่งขึ้น
๒) ด้ามไม้ไผ่, ด้ามพลาสติก
๓) เชือกไนลอน ขนาด ๑.๕ ม.ม.
๔) ตะปู
๕) เข็ม เบอร์ ๔.๕ ,๘
๖) ลวด เบอร์ ๒๐
๗) น้ำยากันรั่ว เรนโค้ท
๘) น้ำมันทาไม้
๙) น้ำมัน วานิสเงา
๑๐) ห่วงสำหรับร้อยเชือกกับด้ามไม้กวาดไว้ห้อยหรือแขวนเก็บไม้กวาด
๗.๒.๒ ขั้นตอนการผลิต
๗.๒.๒.๑ เตรียมดอกหญ้า
๑) นำดอกหญ้าไปตากแดด ประมาณ ๓ วัน
๒) นำดอกหญ้ามานวดให้ดอกร่วงหลุดจากก้าน
๓) เลาะ คัดแยกให้ได้ขนาดเท่าๆ กัน
๔) มัดเป็นกำ ๆ ขนาด ๑ กำมือ
๕) นำดอกหญ้าที่มัดเป็นกำมามัดรวมกันประมาณ ๕-๖ กำ เป็นมัดใหญ่
๖) เก็บรวบรวมไว้ รอให้การทำด้ามเรียบร้อย
๒.๒.๒ การเตรียมด้ามไม้กวาด
๑) ตัดไม้ไผ่ที่มีอายุ ๒ ปี ขนาดความยาว ๗๐ ซม.
๒) ตัดตา และขอบข้อต่อ ขัดด้วยกระดาษทรายให้ผิวเรียบไม่มีเสี้ยน
๓) นำด้ามไม้ไผ่แช่ในน้ำ นำก้อนหินหรือไม้กดให้จมน้ำ ทิ้งไว้ประมาณ ๑ สัปดาห์
๔) นำขึ้นตากแดดให้แห้ง
๕) นำลวดมามัด พันรอบด้ามไม้ไผ่แนวทแยง
๖) นำด้ามไม้ไผ่ไปลนไฟ พอให้เปลี่ยนสี ยกออก
๗) ปล่อยให้เย็น แล้วแกะลวดออก จะทำให้เกิดลวดลาย
๘) ทำด้วยน้ำมันทาไม้ (แลคเกอร์) ให้มีความมัน
๙) ทาหรือขัดด้วยวานิสเงา จะทำให้ด้ามไม้ไผ่ขึ้นเงา
๑๐) ติดห่วงบนปลายด้านหนึ่งของด้ามเพื่อเอาไว้ร้อยเชือก
วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->
๑) ในการทำไม้กวาดให้ประสบผลสำเร็จต้องอาศัยความตั้งใจ ขยันและอดทน ละเอียดประณีตให้มีความแข็งแรงคงทน
อุปกรณ์ ->
ในการทำไม้กวาดด้ามไม้กวาด หากใช้ไม้รวก ไม่สามารถทาแลคเกอร์ได้ มอด แมลงจะกัดกิน ไม่คงทนต่อการใช้งาน
กระบวนการ/ขั้นตอน->
-
ข้อพึงระวัง ->