ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

นายเพิ่ม  ชัยยิ่ง เกษตรกร/ปราชญ์ชาวบ้านหัวนา ผู้มีความเพียรพยายามในการพลิกฟื้นผืนนาและแปลงเกษตรในพื้นที่ ๑๐ ไร่ให้มีการผสมผสานและพึ่งพาตนเอง โดยการใช้แรงงานของตนเองและครอบครัวเป็นหลัก และมีการปรับพื้นที่นาและแหล่งน้ำให้เหมาะสม ,เป็นบ่อเลี้ยงปลานิล,ปลาตะเพียน  ๒ บ่อ,ปลูกไม้ผลยืนต้น,ปลูกพืชผักสวนครัวเพื่อการใช้ในครัวเรือนและจำหน่าย เช่น ข้าวโพด,ถั่วฝักยาว,แตงกวา,มะเขือเทศ และอื่นๆดดยปลูกสลับตามความต้องการของตลาด รวมทั้งการรู้จักผสมผสานในการปรับปรุงดินให้มีอินทรีย์วัตถุเน้นการใช้ปุ๋ยคอกและปุ๋ยหมัก ,การเกษตรแบบพอเพียงมีรายได้จากปลูกพืชผักสวนครัวระยะสั้น,พอกิน-กอใช้ในครัวเรือน เหลือกิเหลือใช้ก็ได้ขาย,และมีการปลูกอย่างต่อเนื่องไม่ขาดระยะ  และพอถึงช่วงหน้าแล้งประมาณ เม.ย.-พ.ค.ก็จะเพาะพันธุ์กบเหลืองจำหน่าย สร้างรายได้ในครัวเรือนเป็นอย่างดี และมีผู้คนสนใจแวะมาซื้อขายและเรียนรู้อยู่เนืองๆ
              เมื่อทำแปลงเกษตรของตนเองสำเร็จระดับหนึ่งแล้ว ก็ขยายผลมาสู่เพื่อนบ้านที่สนใจมาเรียนรู้ และแบ่งปันพันธุ์พืช,พันธ์สัตว์,พันธุ์ปลา และอื่นๆ โดยไม่ได้หวงวิชา เพราะยึดหลักตามแนวทางขอในหลวงท่าน ในการเป็นผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก  รวมทั้งอยากเห็นเกษตรกรในพื้นที่รักหวงแหนในสิ่งที่ทำ และค่อยเป็นค่อยไปไม่ติดยึดกับวัตถุนิยม เช่นปัจจุบันมากนัก ที่มุ่งผลิตใช้สารเคมีมากซึ่งนายเพิ่ม  ชัยยิ่งพยายามอธิบายให้การศึกษาเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของเพื่อนบ้านเกษตรกร และอื่นๆมาโดยตลอด

วัตถุประสงค์ ->

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

                ๒.๑  ความพอประมาณ 
๑. เตรียมตน/เตรียมคนแรงงาน.. ยึดแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง ปรัชญาขององค์ในหลวงท่านที่พระราชทานเป็นแนวทาง การเดินทางสายกลางไม่สุดโต่ง,มีเหตุมีผล,ระมัดระวังรอบคอบ,และการออม (ต้นทุนน้ำ-ดิน-เงิน-แรงงาน) เพราะเชื่อว่า..การระเบิดจาดข้างใน เป็นสิ่งที่ดี คือ ปัญหาความต้องการต้องเกิดจากประชาชนข้างล่าง,พืช-ต้นไม้ก็ต้องการเช่นนั้นแต่เขาพูดไม่ได้จึงข้องการน้ำ,ปุ๋ย,ความร่มรื่น,จุลินทรีย์ในดินช่วยในการพัฒนาดินให้ร่วนซุยและมีธาตุอาหารที่พืชต้องการ
           การอบรมแสวงหาความรู้ก็เป็นสิ่งสำคัญ  นายเพิ่ม  ชัยยิ่งได้ให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งเพราะเชื่อว่าไม่มีใครแก่เกินเรียน การเรียนรู้ทำให้เราพัฒนาปรับตนเองให้มีความรู้เท่าทันอยู่ตลอด   จึงได้อบรมพัฒนาตนเองเช่น
๑.การอบรมตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง(โดยพัฒนาชุมชนตามโครงการเศรษฐกิจพอเพียงภาคเกษตรและชนบท)
๒.การอบรมเศรษฐกิจพอเพียง แกนนำปราชญ์เรียนรู้จัดโดยปกครองอำเภอสนม
๓.การอบรมเพาะพันธุ์ปลา (จัดโดยประมงจังหวัด)
๔.การอบรมการพัฒนาและบำรุงดิน (กรมพัฒนาที่ดิน)
๕.การอบรมการใช้และจัดการพลังงานทดแทน (ชีวมูล,และระบบโซล่าเซซล์)

๒.เตรียมพื้นที่..พื้นที่ประมาณ ๑๐ ไร่แบ่งเป็นแปลงนาส่วนหนึ่ง,สระเลี้ยงปลาและเพื่อการเก็นน้ำเป็นน้ำต้นทุนจำนวน ๒ บ่อ ,หลังคันสระปลูกไม้ผลยืนต้น,ต้นกล้วย,ขิง,ข่า,ตะไคร้,พริกแซมรอบๆ โอบอุ้มดินและให้ใช้ประโยชน์ได้สะดวก ,พื้นที่ส่วนหึ่งก็สร้างเป็นที่เพาะกบจำหน่าย ส่วนใหญ่ใช้หลักทำไปวางแผนไป,ทำไปเรื่อยๆ เพราะไม่ได้ไปแข่งขันกับใคร ใช้หลัก”ปลูกทุกอย่างที่กิน กินทุกอย่างที่ปลูก”

      การจัดการด้านแรงงานใช้แรงงานตนเองและแรงงานในครอบครัวเป็นหลัก,ส่วนที่เกิดกำลังก็พึ่งเครื่องมือจักรกลเกษตรบ้างเพื่อช่วยทุ่นแรง และบางครั้งก็ได้เพื่อนบ้านมาช่วยที่สนใจมาเรียนรู้และแบ่งปัน/เกื้อกุลกัน
๓.แบ่งปัน-เรียนรู้ เมื่อทำได้ผลระดับหนึ่งแล้วก็มีเพื่อนบ้าน ทั้งในหมู่บ้านและบ้านอื่นๆ มาสนใจเรียนรู้และแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน ก็ช่วยเหลือเกื้อกูลกันไป  ถือว่าเป็นพี่เป็นน้องให้กันช่วยเหลือกันทั้งพันุ์พืช,พันธุ์สัตว์และวิชาเทคนิคความรู้แบบชาวบ้าน
๔.ต่อยอด-ขยายผล ขณะนี้ก็เป็นปราชญ์หลักของบ้านหัวนา และยินดีที่จะถ่ายทอดความรู้เป็นวิทยาทานแก่คนอื่นๆที่สนใจ และยินดีอย่างยิ่งที่ทางพัฒนาชุมชนให้ความสำคัญกับปราชญ์ชาวบ้านเชือมโยงกิจกรรมเศรษฐกิจพอเพียงให้มีความพร้อมความพอเพียงในพื้นที่มากขึ้น,ให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

ข้อพึงระวัง ->