ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

ปลูกยางพาราเพียงอย่างเดียว ช่วงฤดูฝนกรีดยางไม่ได้ ครอบครัวไม่มีรายได้ ต่อมาได้รับความรู้ในเรื่องการทำเกษตรผสมผสาน จึงมีแนวคิดปรับพื้นที่ตนเองจากการปลูกพืชเชิงเดี่ยว เป็นพืชผสมผสาน และมีความสนใจในการปลูกไผ่หวานมาเป็นพิเศษ โดยมีแรงบันดาลใจ คือ
    1. ป่าไผ่ในหมู่บ้านกำลังจะสูญพันธ์ เนื่องจากการปรับพื้นที่เป็นสวนยางพาราและสวนปาล์มน้ำมัน
    2 ป่าไผ่ไม่มีหน่อไม้ขาดตลาด ราคาหน่อไม้แพงมาก
    3 ภาวะโลกร้อน พื้นดินแห้งแล้ง อนุรักษ์ดิน น้ำ
    4 สร้างป่า โดยการปลูกไผ่ โตเร็วไว้ใช้สอย ต้นไผ่ใช้ประโยชน์ได้ทุกส่วน
    5 เทคโนโลยีสมัยใหม่ ประเทศจีน และอาศัยนำไผ่อายุ 3 ปี มาทอเป็นเสื้อผ้า
   6 ปลูกไผ่เพื่อรองรับอุตสาหกรรมหลายชนิดที่ทำจากไม้ไผ่

วัตถุประสงค์ ->

ลดความเสี่ยงจากพืชเชิงเดี่ยว/เพิ่มรายได้/เพิ่มมูลค่าผลผลิตจากไผ่

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

อุปกรณ์ ->

-พันธุ์ไผ่หวาน
-จอบ/เสียม

กระบวนการ/ขั้นตอน->

    พื้นที่ทางภาคใต้ เป็นพื้นที่ที่มีฝนตกชุก เหมาะแก่การปลูกไผ่ ซึ่งไผ่เป็นพืชที่ปลูกง่ายไม่มีศัตรูพืช

ดูแลง่าย อีกทั้งยังสามารถทำให้ไผ่ออกหน่อได้ตลอดปี โดยมีเทคนิค ดังนี้

    การบำรุงต้นก่อนหน้าแล้ง ใช้ปุ๋ยคอก หรือปุ๋ยชีวภาพ หรือปุ๋ยหมัก ในอัตรา 1 กอ ต่อปุ๋ย 5 – 6 บุ๋งกี๋

อาจใช้ปุ๋ยเคมีร่วมด้วย สูตร 48 – 0 -0 หรือ 13 – 13 – 21 ในอัตรา 1 กิโลกรัม ต่อ 1 กอ ปีละ 2 ครั้ง

 

 

ในพื้นที่สวนไผ่ต้องมีน้ำเพียงพอ เพื่อให้ไผ่ออกนอกฤดู เทคนิค ทำไผ่นอกฤดู เดือนมกราคม รดน้ำอัตรา 200 ลิตรต่อ 1 กอ หลังจากนั้นพรมน้ำอย่าให้โดนไผ่แห้ง ตลอดเวลา 1 เดือน เดือนกุมภาพันธ์ จะเห็นหน่อไม้เริ่มแทงหน่อ จะออกขายได้ในเดือนมีนาคม – เดือนพฤษภาคม ซึ่งจะเป็นช่วงหน่อไม้แพง ขายได้กิโลกรัมละ 80 – 90 บาท (ช่วงฤดูปกติ เดือนกรกฎาคม – เดือนสิงหาคม ราคา 35 – 45 บาท) การดูแลพยายามตัดแต่งต้นให้โปร่ง โดยตัดแต่งได้ตลอดทั้งปี

ข้อพึงระวัง ->