เทคนิคการส่งเสริมสัมมาชีพชุมชนตำบลตำแย
โดย : นายอำพล วรรณา นักวิชาการพัฒนาชุมชนชำนาญการ วันที่ : 2017-03-27-16:51:20ที่อยู่ : สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอพยุห์ จังหวัดศรีสะเกษ
ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->
การส่งเสริมการขับเคลื่อนการสร้างสัมมาชีพชุมชน โดยยึดหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ตามแผนงานยุทธศาสตร์พัฒนาเศรษฐกิจฐานรากและชุมชนเข้มแข็งของรัฐบาล ซึ่งตอบสนองนโยบายรัฐบาลเรื่อง การลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมและการสร้างโอกาสเข้าถึงบริการของรัฐ โดยกำหนดพื้นที่เป้าหมายในการดำเนินงาน จำนวน 23,589 หมู่บ้าน จากพื้นที่หมู่บ้านเป้าหมายที่ผ่านการให้การศึกษาด้วยหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งได้กำหนดกระบวนการขับเคลื่อนที่เริ่มต้นด้วยการพัฒนาทักษะการถ่ายทอดองค์ความรู้ให้กับปราชญ์ชุมชน เพื่อให้กลับไปสร้างทีม และจัดฝึกอบรมอาชีพให้กับครัวเรือนเป้าหมายที่ต้องการฝึกอาชีพในหมู่บ้าน โดยใช้พื้นที่ในบ้านปราชญ์ชุมชนหรือศูนย์เรียนรู้ชุมชนเป็นแหล่งเรียนรู้ เพื่อมุ่งหมายให้ครัวเรือนที่เข้ารับการฝึกอาชีพมีความรู้ และปฏิบัติอาชีพได้จริง จนพัฒนาเป็นอาชีพที่สร้างรายได้ให้กับครัวเรือน และต่อยอดสู่การรวมกลุ่มจัดตั้งเป็นกลุ่มอาชีพที่มีความเข้มแข็งต่อไป
วัตถุประสงค์ ->
- เพื่อให้ครัวเรือนเป้าหมายมีทักษะเพิ่มขึ้นในการพัฒนาอาชีพ
-เพื่อให้ครัวเรือนเป้าหมายมีอาชีพเสริม และมีรายได้เพิ่ม
-เพื่อสร้างความเข้มแข็งและความสามัคคีในกับชุมชน
-เพื่อสร้างงานในชุมชน เป็นการลดการอพยพแรงงานสู่เมืองหลวง
วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->
-
อุปกรณ์ ->
-
กระบวนการ/ขั้นตอน->
ขั้นตอนการดำเนินงาน
(1) ศึกษาแนวทางการดำเนินงานสัมมาชีพชุมชน และสามารถพัฒนาทักษะถ่ายทอดได้
(๒) พัฒนาทักษะถ่ายทอดองค์ความรู้ให้กับปราชญ์ชุมชน (วิทยากรสัมมาชีพชุมชน) หมู่บ้านละ 1 คน
(๓) วิทยากรสัมมาชีพชุมชนกลับไปสร้างทีม โดยคัดเลือกจากปราชญ์ชุมชนเข้าร่วม ๔คน รวมเป็น 5 คน (ทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้าน)
(๔) ทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้าน สังเคราะห์ข้อมูลอาชีพของผู้แทนครัวเรือนเป้าหมาย ที่ต้องการฝึกอาชีพ จำนวน 20 คน คัดเลือกครัวเรือนที่มีรายได้ต่ำกว่าเกณฑ์จปฐ. ปี 2559
(๕) ทีมวิทยากรสัมมาชีพชุมชนระดับหมู่บ้าน ดำเนินการฝึกอาชีพอบรมพัฒนาความรู้ และเสริมสร้างทักษะการพัฒนาอาชีพตามความต้องการของครัวเรือน ให้แก่ผู้แทนครัวเรือนเป้าหมาย จำนวน 20 คน
ข้อพึงระวัง ->
(๑) เข้าร่วมขับเคลื่อนในทุกขั้นตอนอย่างใกล้ชิด
(๒) เน้นทักษะของคนในหมู่บ้าน และเกิดจากความต้องการของคนในชุมชนเอง
(๓) ทุกกระบวนการเกิดจากเวทีประชาคมของหมู่บ้าน