ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

 ไผ่ตงลืมแล้ง เป็นพืชตระกูลไผ่ที่มีการออกหน่อตลอดทั้งปีถึงแม้จะเป็นหน้าแล้งอีกทั้งยังทนแล้งและน้ำท่วมด้วย จากเหตุผลนี้เองจึงทำให้ไผ่ตงลืมแล้งเป็นที่นิยมของเกษตรกรที่ทำการปลูกไผ่อยู่ตอนนี้บางท่านอาจจะนึกภาพไม่ออกว่ามีลักษณะอย่างไร ผมจะอธิบายคร่าวๆตามนี้นะครับ ไผ่ตงลืมแล้งนั้น เป็นไผ่ที่ได้นำเข้าจากประเทศอินโดนีเซีย ไผ่ตงลืมแล้ง ต้นสูงได้กว่า 20 เมตร ลำต้นค่อนข้างตรง เป็นข้อหรือปล้องขนาดรูของลำไผ่มีขนาดเล็ก ลำต้นใหญ่ เนื้อไม้หนา ยอดอ่อน หรือ หน่ออ่อนมีเปลือกหุ้มสีเขียว ไม่มีขน หน่อที่โผล่เหนือดินเรียกว่า “หน่อไม้ไผ่ตง” เนื้อในรสชาติหวานกรอบอร่อยมาก ขนาดของหน่อโตเต็มที่มีน้ำหนักเฉลี่ยไม่น้อยกว่า 5-7 กิโลกรัมต่อหัว มีหน่ออ่อนตลอดทั้งปี ไผ่ตงลืมแล้งจะมีลักษณะเด่น คือ ทนแล้ง น้ำท่วมยังไงก็ไม่ตาย ไม่มีหนามไม่มีขน ออกหน่อตลอดทั้งปี กินน้ำน้อยมาก ที่สำคัญไผ่ตงลืมแล้งจะชอบอากาศร้อนชื้น จะเป็นไผ่ที่ไม่ผลัดใบ ใบไผ่จะเขียวตลอด และหน่อไม้หรือหน่ออ่อนของไผ่ตงลืมแล้งจะมีหน่อยาวใหญ่ มีสีทอง รสชาดดี กรอบ กินดิบได้ เนื้อแน่นละเอียด เวลานำไปแกงหรือต้มก็ไม่ต้องต้มน้ำทิ้งก็ได้ ลักษณะพิเศษของไผ่ตงลืมแล้งอีกอย่างหนึ่งคือ กอของไผ่ตงจะไม่ลอยเหมือนกับไผ่พันธุ์อื่นๆ เวลาออกหน่อจะช้อนลงดินก่อนแล้วค่อนโผล่ขึ้นมา จะออกเป็นหน่อแฝดหรือออกหน่อคู่ และถ้ามีน้ำช่วยหน่อยหน่อไม้ที่ออกมาจะไม่ขม

วัตถุประสงค์ ->

เพื่อขยายพันธ์ุไผ่โดยวิธีการตอน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

อุปกรณ์ ->

     1.เลื่อย
     2.ถุงพลาสติก
     3.ขุยมะพร้าว
     4.เชือกฟาง

กระบวนการ/ขั้นตอน->

วิธีการตอนกิ่งไผ่นั้นก็ทำได้อย่างง่ายๆ โดยคัดเลือกกิ่งแขนง ที่มีความสมบูรณ์   มีปุ่มรากที่ติดกับลำต้นไผ่ขนาดใหญ่สมบูรณ์   ถ้าปมรากมีรากเริ่มงอกออกมาโดยธรรมชาติอยู่แล้วยิ่งดีและจะใช้เวลาการตอนน้อยมากก็สามารถตัดกิ่งตอนลงปลูกได้ ไม่ควรเลือกกิ่งแขนงที่อ่อนเกินไป เพราะเมื่อเราตัดกิ่งตอนลงชำถุงหรือปลูกลงแปลง กิ่งตอนจะเฉาได้ง่าย ฟื้นตัวได้ช้า ควรเลือกกิ่งแขนงที่มีอายุมากหน่อย โดยสังเกตจากกิ่งแขนงนั้นแตกไปจนหมดแล้วทุกข้อ จะดีที่สุด

               

ข้อพึงระวัง ->