ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

       เหมี้ยง(ชา)เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก เจรญงอกงามไนพื้นที่มีความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1,000-2,000เมตร ขึ้นไป ประเทศไทยเริ่มนำเข้ามาปลูกในสมัยสุโขทัย ตามเทือกเขาทางภาคเหนือ ชาวไทยภาคเหนือรู้จักต้นชาในชื่อว่า “ต้นเหมี้ยง” และเก็บใบมาปรุงเป็นเหมี้ยงบริโภคมานานหลายศตวรรต โดยไม่ทราบว่านี่คือ ต้นชา จนกระทั่งในปี 2493 กระทรวงเกษตรและสหกรณ์การเกษตรได้จำแนกประเภทของต้นเหมี้ยงที่มีอยู่บนภูเขาในภาคเหนือว่าเป็นต้นชา “พันธุ์อัสสัม” ชาวภาคเหนือ นิยมใช้เหมี้ยงจัดสำรับเพื่อรับรองแขกที่มาเยือน แลใช้ประกอบเครื่องรดน้ำดำหัวคนเฒ่าคนแก่

      คุณสมบัติของเหมี้ยง(ชา) กระตุ้นระบบประสาทให้ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ แก้กระหายช่วยย่อยอาหาร ป้องกันฟันผุ ทำให้เหงือกแข็งแรง ช่วยขจัดสารพิษให้ร่างกาย ลดอาการหลอดเลือหัวใจอุดตัน ลดไขมันในเลือด ลดความดันโลหิตสูง เป็นต้น

วัตถุประสงค์ ->

อาชีพหลักของครอบครัวคือการทำสวนเหมี้ยง คนในครัวเรือนจะเก็บเหมี้ยงกัน

ทุกคน เพราะเหมี้ยงได้ทำรายได้ให้กับครอบครัวมาตั้งแต่สมัยปู่ ย่า ตา ยาย และการเก็บเหมี้ยงไม่ได้ลงทุนอะไร มีแต่แรงกายและแรงใจเก็บเท่านั้น ถ้าใครขยันเก็บก็จะได้เหมี้ยงเยอะ มีเงินเยอะ บ้านส่งลูกหลานเรียนจนจบปริญญาก็เพราะเก็บใบเหมี้ยงขาย จึงถือเป็นอาชีพหลักของ

บ้านป่าเหมี้ยง

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

นในครัวเรือนจะเก็บเหมี้ยงกันทุกคน เพราะเหมี้ยงได้ทำรายได้ให้กับครอบครัวมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตายายและการเก็บเหมี้ยงไม่ได้ลงทุนอะไร มีแต่แรงกายและแรงใจเก็บเท่านั้น ถ้าใครขยันเก็บก็จะได้เหมี้ยงเยอะ มีเงินเยอะ ชาวบ้านส่งลูกหลานเรียนจนจบปริญญาก็เพราะเก็บใบเหมี้ยงขาย จึงถือเป็นอาชีพหลักของชาวบ้านป่าเหมี้ยง

ข้อพึงระวัง ->