ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

นางอมร กามูลจันทร์ แกนนำในพื้นที่ หมู่ที่ ๓ บ้านบันนังบูโบ ตำบลถ้าทะลุ อ.บันนังสตา จ.ยะลา ได้มีการรวมกลุ่มจัดทำไม้กวาดดอกหญ้าขึ้นมา ไม้กวาด วัสดุ เครื่องมือเครื่องใช้ในครัวเรือนใช้ทำความสะอาดบ้าน บริเวณบ้าน อาคารสถานที่ต่างๆ ในสมัยโบราณ คนในครอบครัว จัดทำขึ้นใช้เฉพาะในครัวเรือนของตนเอง แลกเปลียนกับเพื่อนบ้าน ในปัจจุบันผลิตขึ้นเพื่อจำหน่ายเป็นอาชีพหลัก/อาชีพรองของท้องถิ่น ในระยะแรกๆ  ด้ามไม้กวาดทำจากไม้เนื้อแข็ง เช่นไม้เหียง ไม้จุมปี จุมปา ไม้ไผ่ ปัจจุบันได้มีวิวัฒนาการด้ามทำจากพลาสติก ที่ให้ความสวยงาม และคงทนกว่า ดอกหญ้า (ก๋ง เป็นชื่อเรียกดอกหญ้าของท้องถิ่นภาคเหนือเรียก) เป็นส่วนที่ใช้กวาด นอกจากจะทำเป็นไม้กวาดสำหรับกวาดพื้นแล้ว ยังมีไม้กวาดขนาดเล็ก สำหรับกวาดบนโต๊ะ ตู้ และขนาดเล็กๆ สำหรับเป็นของชำร่วย ประดับตกแต่ง เรื่องราวความเป็นมาของกลุ่มผู้ผลิตไม้กวาดดอกหญ้า เกิดขึ้นเมื่อมีคนของหมู่บ้านจำบอน ได้เรียนรู้เรื่องการทำไม้กวาดดอกหญ้า เมื่อกลับมาหมู่บ้านและเห็นว่าพื้นที่ของหมู่บ้านมีต้นดอกหญ้า (ก๋ง ที่ชาวบ้านเรียก) และต้นไผ่ ซึ่งเป็นวัตถุดิบที่ใช้ทำไม้กวาด มีขึ้นอยู่ทั่วไปตามบริเวณป่า จึงได้นำความรู้ วิธีการทำไม้กวาดดอกหญ้ามาเผยแกพร่ให้กับคนในครอบครัว ญาติพี่น้องได้ทำใช้ในครัวเรือน และขายให้กับคนในหมู่บ้าน และเมื่อมีผู้ผลิตมากขึ้นเหลือใช้ในครัวเรือนจึงนำออกขายให้กับเพื่อนบ้าน ต่างหมู่บ้าน ต่างตำบลและจังหวัดเผยแพร่ยังต่างจังหวัด ขยายออกเป็นวงกว้าง นอกจากนั้นยังมีพ่อค้าต่างจังหวัดมารับซื้อเพื่อไปจำหน่ายทำให้เรื่องการทำไม้กวาดกลายเป็นอาชีพหลัก และเป็นอาชีพเสริมของหลายครอบครัว สร้างรายได้ให้กับตนเองเป็นอาชีพที่ทำรายได้ตลอดทั้งปี 

วัตถุประสงค์ ->

เป็นการอนุรักษ์ภูมิปัญญาของชาวบ้าน และสร้างรายได้ให้เกิดขึ้นในชุมชน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

ก๋ง หรือ ดอกหญ้า

อุปกรณ์ ->

๑. ก๋ง หรือ ดอกหญ้า

๒. ด้ามไม้ไผ่

๓. เชือกไนลอน ขนาด ๑.๕ ม.ม.

๔. ตะปู

๕. เข็ฒ เบอร์ ๔.๕ ,๘

๖. ลวด เบอร์ ๒๐

๗. น้ำยากันรั่ว เรนโค้ท

๘. น้ำมันทาไม้

๙. น้ำมัน วานิสเงา

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->