ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

 

เป็นการการปลูกพืชหลายชนิดในพื้นที่เดียวกัน เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นในอดีตของภาคใต้ ที่ปลูกไม้ผล ไม้ดอก ไม้ประดับ พืชผัก พืชสมุนไพรในพื้นที่เดียวกัน โดยไม่ทำลายพืชดั้งเดิมที่มีอยู่ ทำให้พืชได้พึ่งพาอาศัยกันเองตามธรรมชาติ การปลูกพืชแบบสวนสมรม นอกจากจะช่วย อนุรักษ์ความหลากหลายของพืชในท้องถิ่น ยังทำให้เกษตรกรได้รับผลผลิตที่หลากหลาย ทำให้มีกินมีใช้ และมีสุขภาพดี ไม่ต้องเสียค่ายารักษาโรค และมีสิ่งแวดล้อมที่ดี

วัตถุประสงค์ ->

1.รักษาสมดุลของดินและสิ่งมีชีวิต

2.พืชทุกชนิดที่ปลูกสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ทุกส่วน เป็นการประหยัดค่าใช้จ่ายในครัวเรือน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

ที่ดินที่จะปลูกพืช ปุ๋ยคอก  ปุ๋ยพืชสด  เมล็ดพันธุ์พืช ต้นกล้าพืชยืนต้น

อุปกรณ์ ->

จอบ  เสียม  พร้า 

กระบวนการ/ขั้นตอน->

สวนขนาดเล็ก ที่ปลูกผสมปนเปกันของผลไม้นานาชนิด ไม่มีการแยกแปลงแยกชนิด อาศัยธรรมชาติให้เกื้อกูลกันเอง นับเป็นภูมิปัญญาของชาวบ้านอย่างแท้จริง เพราะผลไม้แต่ละชนิดออกผลผลิตไม่พร้อมกัน ทำให้เจ้าของสวนสามารถจำหน่ายผลผลิตได้ทั้งปี และช่วยแก้ปัญหาผลผลิตล้นตลาดด้วย ในสวนสมรมจะมีผลไม้ชนิดต่าง ๆ เช่น ทุเรียน มังคุด ลางสาด จำปาดะ หมาก สะตอ ลูกเนียง ฯลฯ ภายในแปลงก็จะปลูกพืชไร่ พืชผักผสมกันไป สามารถเก็บผลผลิตมาบริโภคได้ตลอดทั้งปี

ข้อพึงระวัง ->

ต้นไม้ยืนต้นที่ปลูกควรเว้นระยะห่างต่อต้นไม่น้อยกว่า 8 เมตร เพื่อให้ผลผลิตออกมามีคุณภาพตลอดทั้งปี