ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

แต่ก่อนปู่ ย่า ตา ยาย ทำกระติบข้าวด้วยใบตาล เพื่อใช้ครัวเรือนเท่านั้น  ต่อมาช่วงปี 2478 นายพง หมายศรี  นายน้อย มูลสาร ผู้ใหญ่บ้านนาจาน หมู่ 4 ตำบลนาสะไมย์ อำเภอยโสธร จังหวัดอุบลราชธานี สมัยนั้นได้ริเริ่มเปลี่ยนแบบจากการผลิตกระติบข้าวด้วยใบตาลมาเป็นไม้ไผ่พันธ์พื้นบ้าน  ขณะนั้นยังไม่มีการผลิตมากมายนักเพียงแต่ทำเพื่อใช้ในครัวเรือนเท่านั้น ต่อมาปี พ.ศ. 2484  คนในตำบลเกิดการสานกระติบข้าวด้วยไม้ไผ่  แรกๆไม่มีคนซื้อมากนัก   จนปี พ.ศ.2490 นายจ่อย ประทุมวัน บ้านนาสะไมย์  ได้ซื้อกระติบข้าวที่ชาวบ้านสาน  นำไปขายตามหมู่บ้านต่างๆ ในเขตอำเภอเมืองยโสธร  การขายครั้งแรกราคาสมัยนั้น ลูกละ 1.50 บาท    (6 สลึง) เมื่อมีการซื้อ – ขาย  ชาวบ้านนาจาน จึงเกิดการตื่นตัวสานกระติบข้าวด้วยไม้ไผ่มากขึ้น คนซื้อก็มากขึ้น ปรับเปลี่ยนแปรรูปตามความต้องการของลูกค้า ขายส่งจังหวัดต่างๆ ทำรายได้ให้แก่ชุมชน ปราญ์ชสัมมาชีพชุมชนและพี่น้องชาวบ้านนาจาน  จึงร่วมกันจัดตั้งกลุ่มสตรีจักสานบ้านนาจาน  ทุกคนลงหุ้นเพื่อรับซื้อผลิตภัณฑ์ของกลุ่มไว้จำหน่ายเอง  และได้รับวัสดุสนับสนุนจากโครงการสัมมาชีพชุมชน  เป็นกลุ่มที่จะลงทะเบียนหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) ต่อไป

วัตถุประสงค์ ->

เพื่อเพิ่มรายได้ให้กับครัวเรือน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

- ไม้ไผ่

อุปกรณ์ ->

1. มีด   ๒. เอ็น  ๓. เส้นด้าย  ๔. หวาย  ๕. ก้านตาล 6. กบขุดตอก

กระบวนการ/ขั้นตอน->

ข้อพึงระวัง ->

กระติบข้าว  เกิดจากการรวมกลุ่มของคนในพื้นที่ที่มีภูมิปัญญาด้านการจักสาน มารวมกัน สร้างมูลค่าเพิ่มโดยการปรับปรุงแปรรูปผลิตภัณฑ์ให้มีความหลากหลายตามความต้องการของตลาด  ทำให้เกิดอาชีพ และรายได้  คนมีงานทำ  ไม่ไปทำงานที่อื่น   ทุกครัวเรือนมีรายได้จากการจำหน่ายกระติบข้าวตลอดทั้งปี  ขยายภูมิปัญญาโดยการสอนผู้สนใจ  ลูกหลานคนรุ่นใหม่ให้ความสนใจภูมปัญญาด้านการจักสานค่อนข้างน้อย  ในอนาคตอาจจะขาดคนสานกระติบข้าวจากไม้ไผ่  ในฤดูฝนไม้ไผ่จะมีตัวมอด  เจาะกิน ทำลาย ผลิตภัณฑ์