ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

เนื่องจากในอดีตบ้านเรือนในชนบทส่วนใหญ่ใช้หญ้าคามาไพทำเป็นหลังคาบ้าน บ้านของนายเที่ยง  คงสุข ตั้งแต่เล็กๆ  พ่อกับแม่ก็ไพหญ้าคามุงหลังคาบ้าน  นายเที่ยง  คงสุข ก็เลยได้รับความรู้และวิธีการไพหญ้าจากการที่พ่อกับแม่ได้ทำให้ดู  และฝึกฝนจนสามารถไพหญ้าได้  ถือว่าเป็นภูมิปัญญาอย่างหนึ่งที่ได้รับการถ่ายทอดจากพ่อและแม่  ในปัจจุบันนอกจากนายเที่ยง แล้วมีชาวบ้านในบ้านหนองหญ้าปล้องได้ไพหญ้าคาขายเป็นอาชีพเสริม  พื้นที่ของตำบลดงลานเป็นที่ราบเชิงเขา ชาวบ้านส่วนใหญ่มีอาชีพทำการเกษตร ทำไร่ ทำนา อาชีพหลักของการทำไร่คือการปลูกอ้อย และรอบบริเวณแปลงอ้อยและที่ราบเชิงเขาจึงมีหญ้าคาขึ้นมาก ประชาชนส่วนใหญ่ของหมู่บ้านหลังฤดูเก็บเกี่ยวจะสานไพหญ้าเป็นอาชีพเสริม  ถึงแม้ในปัจจุบันบ้านเรือนไม่ได้มุงหลังคาด้วยหญ้าคาแล้ว  แต่ผู้คนก็ยังนิยมนำไพหญ้าคาไปมุงหลังคากระท่อม  ทำร้านอาหาร  แพปลา  และทำโรงเรือนต่าง ๆ เนื่องจากหลังคาที่มุงด้วยหญ้าคานั้นจะเย็นสบาย  ประหยัดกว่ากระเบื้องและสังกะสี  นี่จึงเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ไพหญ้าคายังคงอยู่ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

วัตถุประสงค์ ->

เพื่อให้บุคคลทั่วไปที่สนใจจะหารายได้เสริมเพื่อลดรายจ่าย และบริเวณบ้านมีหญ้าคามากหรือบริเวณใกล้เคียง เพื่อเป็นการถ่ายทอดความรู้ บันทึกองค์ความรู้ให้อยู่กับคนไทยตลอดไป

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

หญ้าคา  ยอดใบลานตากแห้ง (ทำเป็นเชือกสำหรับมัดหญ้าคา) ไม้ไผ่

อุปกรณ์ ->

มีด เคียว 

กระบวนการ/ขั้นตอน->

1. นำหญ้าคาที่สางเอาไว้ มาจัดให้มีความยาวสม่ำเสมอกัน พรมน้ำให้อ่อนเล็กน้อย

2. จัดหญ้าให้มีจำนวนละกำละ 10 – 15 เส้น เพราะจะได้ไพหญ้าที่หนาแน่น

3. สอดจับหญ้าใต้ไม้ก้านหญ้า แบ่งครึ่งใบ ส่วนที่แข้งและหนา โดยให้ปลายใบอยู่ทางซ้ายมือ ส่วนก้านใบอยู่ ทางขวามือ ให้ส่วนโคนชนกับไม้รองหัว หรือผนัง

4. ใช้เชือกผูก (ใบลาน) จับหญ้าตรงกลางติดกับไม้ก้านหญ้าดึงให้แน่นแล้วพับก้านใบทับไม้ก้านหญ้าไปทางด้านปลายใบใช้เชือกผูกพันไว้

5. ผูกจับหญ้า ต่อไปจนสุดก้านไม้หญ้า ผูกเชือกให้แน่น

6. นำตับหญ้าที่ไพเสร็จแล้วไปผึ่งแดดให้แห้ง แล้วนำไปเก็บไว้โดยมัดตับละ 5 ไพ

ข้อพึงระวัง ->

เวลาสานไพหญ้าควรสวมถุงมือทุกครั้งเพื่อป้องกันหญ้าคาบาดมือได้