ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

                   คนในสมัยก่อนนิยมรับประทานสัตว์น้ำมากกว่าสัตว์บก จึงอาจคิดค้นน้ำพริกขึ้น เพื่อเพิ่มรสชาติและดับกลิ่นคาวต่าง ๆ น้ำพริก ถูกใช้เป็นส่วนประกอบของอาหารต่าง ๆ หรือใช้ในการรับประทาน เป็นกับข้าว ก็ได้ และยังได้รับความนิยมมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน สำหรับน้ำพริก แบบที่ใช้เป็นเครื่องปรุงส่วนผสมนั้น เกิดขึ้นเพราะอาหารไทยจำพวกแกง จำเป็นที่จะต้องมีส่วนประกอบ หรือกรรมวิธีการทำที่ค่อนข้างซับซ้อน ผู้ปรุงจึงคิดทำน้ำพริกขึ้น เพื่อรวบรวมส่วนผสมต่าง ๆ นั้นเข้าด้วยกัน เป็นการลดขั้นตอนการปรุงลง และยังสามารถทำเก็บไว้ได้ในจำนวนมาก

วัตถุประสงค์ ->

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

1.      พริกแห้ง

2.      กระเทียม

3.      หัวหอมแดง

4.      กุ้งแห้ง

5.      น้ำตาลปี๊บ

6.      น้ำมะขามเปียก

7.      น้ำมันพืช

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

1.   หอมแดงปอกเปลือกออก แล้วซอยหอมแดง ส่วนกระเทียมแกะเปลือกออกใส่ครกโขลกเบาๆ พอหยาบๆ เตรียมไว้

2.   กุ้งแห้งนำไปปั่นในโถปั่นแห้ง เตรียมไว้

3.   ตั้งกระทะใส่น้ำมันพืชลงไป รอร้อนเจียวกระเทียมและหอมแดงให้เหลืองกรอบตักไว้ ใส่พริกแห้งลงไปทอดให้กรอบตักขึ้น

4.   นำพริกแห้งทอด กระเทียมและหอมแดงเจียว ใส่ครกตำให้ละเอียด

5.   ยกกระทะที่มีน้ำมันเหลือจากการเจียวหอมขึ้นตั้งไฟ ใส่กุ้งแห้งลงไปผัด ซักครู่ใส่น้ำที่ตำไว้ลงไป ปรุงรสด้วยน้ำตาลปี๊บและน้ำมะขามเปียก

ข้อพึงระวัง ->

                   น้ำพริกเผา เป็นน้ำพริกที่มีรสชาติเด่น ต่างจากน้ำพริกอื่นๆ คือ มีรสชาติหลายรสรวมกัน ทั้งรสหวาน เปรี้ยว และเค็ม ขึ้นอยู่กับความต้องการตามเครื่องปรุงที่เติมว่าจะให้รสชาติใดมากกว่า น้อยกว่าสามารถเก็บไว้ได้ที่อุณหภูมิห้องทั่วไปได้เป็นปี โดยไม่เสียง่าย แต่หากต้องการเก็บรักษาให้นานมากกว่านี้ ควรเก็บไว้ในตู้เย็นที่อุณหภูมิต่ำ