ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

  สืบเนื่องจาก ในหมู่บ้านมีอาชีพทำการเกษตร ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำนา ควบคู่ไปกับการปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์ สำหรับการบริโภค เหลือก็ขาย เพื่อเสริมรายได้ให้กับครัวเรือน แต่ในบางฤดูผลผลิตมีมากเกินไปทำให้มีแนวคิดที่จะทำให้เก็บอาหารไว้บริโภคได้นานกว่าปกติ โดยที่อาหารนั้นยังคงสภาพดีไม่เกิดการสูญเสียทั้งในด้านปริมาณและคุณภาพ ทำให้มีอาหารบริโภคทั้งในยามปกติและยามขาดแคลน หรือนอกฤดูกาลของอาหารนั้น เป็นการประหยัดรายจ่าย และมีโอกาสได้ไปอบรมหาความรู้จากหน่วยงานต่างๆ  จึงเป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถในการทำอาหารแปรูปต่างๆ เช่น การทำปลาเค็ม ปลาร้า ปลาแดดเดียว การทำไข่เค็ม การแปรรูปอาหารทางการเกษตร เช่นการทำกล้วยตาก กล้วยฉาบ การทำมะม่วงดอง มะม่วงแช่อิ่ม โดยได้นำเอาความรู้ความสามารถเหล่านี้ไปเผยแพร่ประชาสัมพันธ์เป็นวิทยาทานให้แก่คนในหมู่บ้าน/ตำบล มาโดยตลอด

วัตถุประสงค์ ->

 1. ทำให้มีอาหารบริโภคตลอดปี และมีอาหารนอกฤดูกาลไว้รับประทาน
 2. ช่วยรักษาคุณค่าและคุณภาพของอาหารให้คงทนอยู่ได้นาน
 3. ช่วยประหยัดรายจ่ายค่าอาหาร เพราะสามารถเก็บรักษาอาหารไว้ได้
 4. ช่วยเหลือในครอบครัวโดยทำเป็นอาชีพเสริม
 5. ส่งเสริมการผลิตในครอบครัว ให้ช่วยประหยัดรายจ่ายค่าอาหาร และเพิ่มรายได้ให้กับ  

     ครอบครัว
 6. ช่วยยืดอายุการเก็บรักษาอาหารไว้ได้นาน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

อุปกรณ์ ->

กระบวนการ/ขั้นตอน->

การแปรรูปอาหารหรือการถนอมอาหารก็เนื่องจากมีอาหารมาก กินสดไม่ทันหากปล่อยไว้ตามธรรมชาติอาจเน่าเสีย แต่บางคนก็ถนอมอาหารด้วยความชอบรสของอาหารนั้นๆ ได้แก่

                   1. การตาก เป็นวิธีที่ง่ายและประหยัดมากที่สุด ใช้ได้กับอาหารประเภทเนื้อสัตว์ ผักและผลไม้ เป็นวิธีที่ทำให้อาหารหมดความชื้นหรือมีความชื้นอยู่เพียงเล็กน้อย เพื่อไม่ให้จุลินทรีย์สามารถเกาะอาศัยและเจริญเติบโตได้ ทำให้อาหารไม่เกิดการบูดเน่า เช่น ปลาแดดเดียว ปลาเค็ม เนื้อเค็ม กล้วยตาก เป็นต้น ก่อนตากแห้งจะต้องล้างให้สะอาด ถ้าเป็นพวกผัก ควรลวกด้วยน้ำเดือดเสียก่อน

                2. การดอง  การถนอมอาหารโดยการดอง เพื่อเก็บอาหารไว้ได้นาน ที่ทำอยู่ในหมู่บ้าน ได้แก่ การดองเปรี้ยว การดองเค็ม เช่น การดองผัก การดองไข่เค็ม

ข้อพึงระวัง ->