ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

ต้นตาลที่มีอย่างมากมายทั้ง ๒ ข้างทางถนน และบริเวณ เป็นทุนทางธรรมชาติที่ชุมชนมีอยู่ ประเด็นนั้น จึงได้รับการต่อยอดพูดคุยกัน ว่า มีต้นตาลเยอะ แต่ไม่ใช้ ปล่อยให้คนทางไกล มาใช้ประโยชน์  จึงมี การฟื้นฟู ภูมิปัญญา การจักสาน การทำไม้กวาดก้านตาล และไม้กวาดทางมะพร้าวใช้เองได้ และมีเหลือสำหรับจำหน่าย สร้างรายได้

วัตถุประสงค์ ->

1.นำวัสดุในท้องถิ่นมาสรา้งรายได้
2. สร้างอาชีพเสริม และมีรายได้เพิ่มขึ้น

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

1. กาบตาล นำมาทุบทำเสี้ยนตาล
2. ไผ่ลวก ทำด้าม
3. ลวด
4. เชือกพลาสติก
5. เหล็กบางสำหรับรัดไม้กวาด

อุปกรณ์ ->

1. ไม้ฆ้อน สำหรับทุบกาบตาลซึ่งทำจากไม้แก่นที่มีความแข็งแรงเหนียวทำเป็นท่อนขนาดเหมาะมือปลายด้านหนึ่งใหญ่กว่าสำหรับใช้ฟาดทุบกาบตาลส่วนใหญ่ใช้ไม้ตะโก ไม้มะขาม
2. แท่งเหล็กสำหรับเจาะรูแผ่นเหล็กบาง ปลายด้านหนึ่งจะแหลม ทำใช้เอง
3. เขียงรอง ใช้ไม้มะขามต้นใหญ่ๆ ตัดเป็นท่อนสูงพอประมาณ
4. ไม้สาง ใช้ตะปู 2.5- 3 นิ้ว ตอกเป็นซี่ ๆ ถี่ ๆ ลงบนไม้แผ่นหนาประมาณ1 นิ้วขนาดเหมาะมือทำเป็นด้ามถือ สำหรับใช้สางเสี้ยนตาลที่ทุบแล้วเดิมใช้ไม้ไผ่สางเสี้ยนตาล พ่อเฉยได้ผลิตไม้สางขึ้นมาใช้ ปัจจุบันมีผู้คิดทำเครื่องสางเสี้ยนตาลแล้ว1 ครัวเรือนที่บ้านแม่ชิด สำกลาง
5. คีม
6. ฆ้อนตีตะปู
7. พลาสติก
8. เหล็กเจาะแผ่นเหล็ก
9. เข็มถัก ทำจากก้านร่ม
10. กรรไกรหนีบหมาก
11. เครื่องทุบตาล  

กระบวนการ/ขั้นตอน->

๑) ตัดไม้ไผ่ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑ นิ้ว ความยาวตามต้องการ นำไม้ไผ่ที่ได้ไป ลนไฟเพื่อให้ตรงและรูปทรงสวยงาม และสามารถป้องกันแมลงเจาะได้
๒)ตัดก้านตาลแก่ ขนาดประมาณ ๑ เมตร นำค้อนไม้มาทุบก้านตาลจนมองเห็นเส้นใยก้านตาล
๓)นำก้านตาลที่ทุบแล้วมาแปรง ด้วยแปรงตะปู แล้วใช้มือดึงเอาเส้นใยจากก้านตาล
๔)นำไม้ไผ่ที่เตรียมไว้มาเจาะรูโดยเจาะให้ห่างจากปลายไม้ประมาณ ๑ นิ้ว จำนวน ๑ รู
๕)แล้วใช้เชือกไนลอนที่เตรียมไว้สอดเข้าไป แล้วนำใยตาล มาสานเข้ากับไม้ไผ่ให้ได้ความหนาเท่าที่ต้องการ(ประมาณ๓ รอบ)
๖)ใช้เหล็กซีหรือสว่านเจาะรูไม้ไผ่ เพื่อร้อยเชือกมัดใยตาลให้แน่น

ข้อพึงระวัง ->