ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

       ได้รับความรู้จากหมอสมุนไพรในพื้นที่ของชุมชน พื้นที่ในชุมชนก็มีสมุนไพรเป็นจำนวนมาก หลังจากนั้นจึงมีความสนใจ และได้ลองทำจนมีความชำนาญ ซึ่งสามารถช่วยบำบัดโรคต่างๆได้

         การทำสมุนไพรตากแห้งเป็นวิธีที่ง่ายและมีประโยชน์ในการเก็บรักษาสมุนไพรเพื่อใช้ทำอาหารและประดิษฐ์สิ่งของ สมุนไพรบางชนิดนำมาทำแห้งได้ง่ายมาก และในบางกรณี คุณสามารถนำทั้งใบ ดอก และก้านของสมุนไพรมาตากแห้งได้ สิ่งสำคัญที่จะทำให้เมื่อสมุนไพรแห้งแล้วยังคงรสชาติเอาไว้ก็คือต้องรู้ว่าสมุนไพรชนิดใดเหมาะกับการตากแห้ง เลือกเก็บในเวลาที่เหมาะสม และเก็บรักษามันอย่างถูกวิธี

วัตถุประสงค์ ->

เพื่อเป็นการรักษาไว้ซึ่งสมุนไพรในป่าชุมชน และภูมิปัญญาชุมชน

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

 ส่วนต่างๆของสนุมไพรในป่าชุมชน เช่น ราก,เหง้า,เถา,ใบ,ดอก

อุปกรณ์ ->

1) มีด

    2)เขียง  

       3)ตะแกรง

          4)เครื่องบด        

            5) ที่อัดเม็ด

       

กระบวนการ/ขั้นตอน->

1.  ประเภทรากหรือหัว เช่น กระชาย, ข่า, ขิง และ ไพล เป็นต้น ควรเก็บในช่วงที่พืชหยุดการเจริญเติบโต ใบและดอกร่วงหมด หรือเก็บในช่วงต้นฤดูหนาวถึงปลายฤดูร้อน ซึ่งเป็นช่วงที่รากและหัวมีการสะสมปริมาณสารสำคัญไว้ค่อนข้างสูง 

2 การเก็บเปลือกรากหรือเปลือกต้น เช่น เปลือกต้นของ เปลือกสีเสียด เปลือกทับทิม มักเก็บ ในช่วงระหว่างฤดูร้อนต่อกับฤดูฝน ซึ่งมีปริมาณสารสำคัญในเปลือกจะสูง และเปลือกลอกออกง่าย ส่วนเปลือกรากควรเก็บในช่วงต้นฤดูฝนเพราะจะลอกได้ง่าย 
3 ประเภทใบหรือเก็บทั้งต้น เช่น กะเพรา ฟ้าทะลายโจร ชุมเห็ดเทศ ควรเก็บในช่วงที่พืชเจริญเติบโตมากที่สุด บางชนิดจะระบุช่วงเวลาที่เก็บ ซึ่งช่วงเวลานั้นใบมีสารสำคัญมากที่สุด เช่น เก็บใบแก่ หรือใบไม่อ่อนไม่แก่เกินไป (ใบเพสลาด) เป็นต้น 

4 ประเภทดอก เช่น ดอกคำฝอย ดอกเบญจมาศโดยทั่วไปเก็บในช่วงดอกเริ่มบาน แต่บางชนิด ก็ระบุว่าให้เก็บในช่วงที่ดอกยังตูมอยู่ เช่น กานพลู เป็นต้น 

ส่วนต่างๆของว่านรางจืดทั้ง 5 อาทิ เช่น ราก,เหง้า,เถา,ใบ,ดอก มาสับให้ละเอียด จากนั้นนำไปตากให้แห้งประมาณ 3-7 วัน พอแห้งแล้วนำมาบด บรรจุอัดเม็ด

ข้อพึงระวัง ->

วิธีเก็บ ใช้วิธีขุดอย่างระมัดระวัง ตัดรากฝอยออกททการลอกเปลือกต้นอย่าลอกออกรอบทั้งต้นควรลอกออกจากส่วนกิ่งหรือแขนงย่อยหรือใช้วิธีลอกออกในลักษณะครึ่งวงกลมก็ได้