ความเป็นมา / แรงบันดาลใจ / เหตุผลที่ทำ ->

เกิดจากการประกอบอาชีพที่ดำเนินงานมาตั้งแต่พ่อแม่ ทำนา ปลูกผัก เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ ทอผ้า ทอเสื่อกก พานบายศรีจนเกิดความชำนาญประกอบกับได้รับการฝึกอบรมจากหน่วยงานราชการจึงนำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน เพื่อสร้างรายได้ลดต้นทุนการผลิตและน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้เป็นองค์ความรู้ จนเกิดเป็นอาชีพที่สร้างรายได้ให้กับครัวเรือน และสามารถถ่ายทอดเป็นวิทยากรถ่ายทอดให้คนในหมู่บ้านได้เรียนรู้

วัตถุประสงค์ ->

ไก่บ้านเพื่อเป็นอาชีพเสริมทำที่บ้าน มีข้อจำกัดก็คือต้องมีพื้นที่บริเวณบ้านเพื่อให้ไก่ได้ออกหากินตามธรรมชาติ ไม่มีสัตว์เลี้ยงอย่างเช่นสุนัขคอยรบกวน

อาจทำโรงเรือนเล็กๆไว้ให้ไก่นอนหรือเป็นที่หลบแดดหลบฝนและเป็นที่สำหรับทำรังให้ไก่ไข่ หากต้องการจำกัดพื้นที่เพื่อให้ดูแลง่ายอาจใช้ตาข่ายซึ่งมีขายอยู่ทั่วไปล้อมบริเวณโรงเรือนและพื้นที่ที่ต้องการให้ไก่ได้เดินเล่นและออกหากินตามธรรมชาติ

หากต้องการให้ไก่โตเร็วและมีน้ำหนักดี นอกจากให้อาหารอย่างเช่น ข้าวเปลือก ถั่ว ข้าวโพด และอาหารอื่นๆแล้ว ควรให้หัวอาหารผสมกับรำข้าวบ้างเป็นบางครั้ง การเลี้ยงไก่พื้นเมืองเพื่อขยายพันธุ์ควรเลี้ยงหลายๆสายพันธุ์เพราะเมื่อผสมพันธุ์กันแล้วจะทำให้ได้ลูกไก่ที่เจริญเติบโตเร็ว น้ำหนักดี ไก่พื้นเมืองตลาดไม่ตันและมีความต้องการมากเพราะคนนิยมทาน ราคาดี

วัตถุดิบ (ถ้ามี) ->

พ่อแม่พันธ์ุไก่พื้นเมือง หัวอาหาร วัคซีนป้องกันโรค

อุปกรณ์ ->

โรงเรือนสำหรับเลี้ยงไก่

กระบวนการ/ขั้นตอน->

1. หาวัสดุมาทำโรงเรือน เช่น ไม้ไผ่ ไม้ยูคาลิปตัส มุมหญ้าคาเป็นหลังคา หาได้จากวัสดุในท้องไร่ท้องนา ล้อมด้วยตาข่ายเชือกเขียว
2. จัดหาลูกไก่มาลงเลี้ยงในโรงเรือน ลูกไก่ระยะ 1 เดือนให้อาหารคือ ปลายข้าว  พออายุได้ 2 เดือนเป็นอาหารเป็นรำข้าว ซึ่งเป็นช่วงที่ไก่กำลังเจริญเติบโต พอไก่อายุได้ 3 เดือน ไก่จะมีน้ำหนัก 1 กิโลกรัม สามารถจัดจำหน่ายได้ สร้างรายได้ให้แก่ครัวเรือน

ข้อพึงระวัง ->

ข้อเสียของไก่พื้นบ้าน

 โตช้า ใช้เวลาเลี้ยงนานกว่าไก่ทางการค้ามาก

 ให้ไข่น้อยปีหนึ่ง ๆ ให้ไข่เฉลี่ยประมาณ 40-50 ฟองต่อปี โดยจะให้ ไข่เป็น ชุด ๆ ละ 7 - 15 ฟอง